Page 30 - Memories van Arie Bastiaan Slaaakweg
P. 30

Ik ben toen veertien dagen thuis geweest zonder inkomsten. Daarna kon ik bij Adri Schonen gaan werken.
Een Duitse sergeant gaf ons daar de opdracht een wagen te maken, hij zou zorgen voor het materiaal. Wij waren enkele dagen aan het werk toen we een auto aan hoorden komen. Adri deed de poort van de werk- plaats open en een Duitser vroeg hem mee te komen. Adri riep naar mij dat hij voor de Duitser “arbeit” moest blijven maken. Na ongeveer een uur stond Adri voor mijn neus. Hij zei dat ik geluk had gehad. De Duitse sergeant had tegen die andere Duitser gezegd dat ik voor hem werkte. “Maar wat dom dat ik de aandacht op jou vestigde!”
Inmiddels zaten we al over de helft van oktober en de geallieerden kwa- men steeds dichterbij.
Op een avond deden de Engelsen een luchtaanval op het station. Daar stonden munitietreinen deze werden beschoten, hetgeen een prachtig vuurwerk gaf.
28


































































































   28   29   30   31   32