Page 61 - Zelfportret
P. 61
La clef
C’est pour une nuit
Ou c’est pour un moment Demande la patronne
En décrochant la clef
C’et pour toujours
Dit la femme qui attend
Et l’homme prend la clef Tout en payant la chambre Avec les dix pourcent
Et ils montent tout le deux Un étage en souriant
Les pauvres malheureux
Ils vont se tuer peut-être Dit la patronne en larmes Et mes pauvres vieux draps Finiront tout sanglants
Jacques Prévert
De sleutel
Is het voor een nacht Of is het voor even Vraagt de bazin
Die de sleutel wil geven Nee zegt de vrouw
Het is voor het leven
En de man die de sleutel Pakt en betaalt
Geeft tien procent fooi Dan klimmen ze samen Glimlachend de trap op De zielen, de schatten Gaan zich vast verdoen Zegt de dame in tranen En mijn goeie goed Straks onder het bloed
61
