Page 65 - Uros Todorovic Byzantine Painting Contemporary Eyes

Chapter I
they have approached it as a purely confessional kind of art, devoid of any aesthetic sig- nificance.61
As studies of Byzantine art developed between the two world wars,62 scholarly interest in Post Byzantine painting of the 16th century increased. While Post Byzantine painting of the 16th century was not an unknown field, due to previous research that had been conduct- ed, for the first time scholars also synoptically enquired into issues related to style.63 After the Second World War the interest in Post Byzantine painting was renewed again.64
The main insufficiency of existing scholarly literature could be summed up in the fact that the potential magnitude of contemporary relevance of the aesthetics of Post Byzan- tine painting is simply not assessed. Therefore, simultaneously the enigma of the person and achievement of El Greco seems all the more unsolvable – as he is a traditional Byz- antine painter who lived in the Post Byzantine period, and then, after moving to Venice developed a highly unique style which consequently inspired even the abstract painters of the 20th century. In fact, El Greco was regarded by the 20th century abstract and ex- pressionist painters as their forerunner.
61 Ibid.
62 We are referring to publications such as: Robert Byron and David Talbot-Rice, The Birth of Western Painting: A History of Colour, Form, and Iconography, Illustrated from the Paintings of Mistra and Mount Athos, of Giotto and Duccio, and of El Greco (London: George Routledge & Sons, 1930), and Sergio Bettini, La pittura bizantina (Florence: NEMI / Novissima Enciclopedia Monografica Illustrata, 1938).
63 Μίλτος Γαρίδης, Μεταβυζαντινή Ζωγραφική (1450–1600). Η εντοίχια ζωγραφική μετά την πτώση του Βυζαντίου στον Ορθόδοξο κόσμο και στις χώρες υπό ξένη κυριαρχία. Μετάφραση: Αγγελική Γαρίδη (Αθήνα: Εκδόσεις Κ. Σπανός, «Βιβλι- οπωλείο των βιβλιοφίλων», 2007), 29.
64 Some of the most relevant publications from this period are:
Manolis Chatzidakis, “Contribution à l’étude de la peinture post-byzantine, 1453–1953. Le cinq-centième anniver- saire de la prise de Constantinople,” L’Hellénisme Contemporain (1953): 1–31.
Ανδρέου Ξυγγοπούλου, Σχεδίασμα ιστορίας της θρησκευτικής ζωγραφικής μετά την άλωσιν (Αθήναι: Βιβλιοθήκη της εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας, αριθ. 40, 1957).
Sreten Petković, Wall Painting on the Territory of the Patriarchate of Peć 1557–1614 (Novi Sad: Matica Srpska, 1965). There are also more recent publications, such as:
Μανόλης Χατζηδάκης, Ο Κρητικός Ζωγράφος Θεοφάνης: Οι Τοιχογραφίες της Ιεράς Μονής Σταυρονικήτα (Έκδοση Ί,
Άγιον Όρος: Ιερά Μονή Σταυρονικήτα, 1997). Note: This work was initially published in 1986 under the following title: «Ο Κρητικός ζωγράφος Θεοφάνης: Η τελευταία φάση της τέχνης του στις τοιχογραφίες της Ιεράς Μονής Σταυρονι- κήτα.»
Γιώργος Κόρδης, Ἡ χρωματικὴ δομὴ στὶς μορφὲς τοῦ Θεοφάνη τοῦ Κρητός. Μιὰ αἰσθητικὴ ἀνάγνωση (Ἀθήνα: Ἐκδό- σεις Ἁρμός, 1998).
Δημήτρης Τριανταφυλλόπουλος, Μελέτες για τη Μεταβυζαντινή Ζωγραφική: Ενετοκρατούμενη και Τουρκοκρατούμε- νη Ελλάδα και Κύπρος (Σύλλογος προς Διάδοσιν Ωφέλιμων Βιβλίων, 2002).
Ευθύμιος Ν. Τσιγαρίδας και Δημήτρης Ζ. Σοφιανός, Άγια Μετέωρα, Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου Αναπαυσά Μετεώ- ρων: Ιστορία-Τέχνη (Τρίκαλα: Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου Αναπαυσά, 2003).
Μίλτος Γαρίδης, Μεταβυζαντινή Ζωγραφική (1450–1600). Η εντοίχια ζωγραφική μετά την πτώση του Βυζαντίου στον Ορθόδοξο κόσμο και στις χώρες υπό ξένη κυριαρχία. Μετάφραση: Αγγελική Γαρίδη (Αθήνα: Εκδόσεις Κ. Σπανός, «Βιβλι- οπωλείο των βιβλιοφίλων», 2007).
63