Page 129 - The Glory of Siam Night Museum
P. 129
- 129 -
อ.ธํารงรตัน์แก้วกญจน์
“ย้อนความรูส้ ึกไปเม่ือตอนท่ีได้เห็นพระราชวังพญาไทเม่ือ 30 ปีก่อน สําาหรบั ผมคือ เห็นแล้ว สงสาร ความรูส้ ึกเหมือนตอนท่ีเคยผ่านไปตามท้องถนนแล้วเห็นว่าตึกรามบ้านช่องท่ีเคยทาสี เอาไว้สวยงาม เมอ่ื ฝนตกสีเปล่ยี นไปกระดําากระด่าง แต่นนั่ คอื ห้องแถว น่เี ปน็ พระราชวงั ทส่ี วยงาม ซ่ึงสร้างข้ึนต้ังแต่สมัยของล้นเกล้าฯรชั กาลท่ี 5 และยังเป็นท่ีประทับของเจ้านายหลายพระองค์ ในใจกว็ ่าอยากจะทําาให้สวยงามอยา่ งเดมิ ตอนนน้ั คดิ ว่า ด้วยการทําางานของเรากม็ โี อกาสทจ่ี ะทําาได้ ปัญญาก็พอจะมี แต่ว่าอุปกรณ์ตลอดจนเงินทองท่ีจะใช้มันน่ีสิ ก็บังเอิญว่าอาจารย์หมอสุปรชี า มีความคิดน้ีเหมือนกัน จึงช่วยกันจัดต้ังชมรมคนรักวังข้ึน โดยมีผมเป็นประธาน และเรา ได้เรมิ่ ทําาการบูรณะกัน โดยจดั งานระดมทุนหลายต่อหลายครง้ั และเรม่ิ บูรณะพระราชวงั พญาไท เรอ่ื ยมา โดยบูรณะทั้งอาคารและบรเิ วณโดยรอบ แม้กระทั่งสวน ซ่ึงสมัยนั้นมีต้นพิกุลเยอะ ขณะเดียวกันก็มีกาฝากอยู่มาก อาจารย์หมอสุปรชี าและภรรยาก็ลงมือช่วยกันดูแลจนกระทั่ง เป็นสวนท่ีสวยงามขนาดน้ี
“สําาหรบั เงินท่ีใช้ในการบูรณะทุกอย่างไม่ต้องพูดถึง เพราะถ้าเป็นเงินท่ีใช้แล้วมีประโยชน์ เรา ไม่เสียดาย ด้วยทุกคนหาเงนิ มาด้วยความเหน่ือยยาก แม้จะมีอยู่ แต่มันไม่ใชส่ ่ิงท่ีเราจะหามาได้ ง่ายๆ จึงต้องขอบคุณทุกท่านท่ีมาช่วยกันอย่างมาก เพราะสิ่งท่ีภูมิใจคือสุดท้ายแล้ว เราได้ของ เป็นชิ้นเป็นอันข้ึนมา มองเห็นแล้วช่ืนตาช่ืนใจ ผู้คนแวะเวยี นมาเห็นก็ช่ืนชม ทําาให้ยิ่งรูส้ ึกว่าเวลา ทุกนาทีท่ีผ่านไปมีคุณค่า เม่ือมองย้อนกลับหลังไปไม่เสียดาย และหวังว่าอาจารย์หมอสุปรชี า จะประสานงานต่อไปด้วยดี โดยท่มี คี นท่อี ยขู่ า้ งๆคอยพยงุ ให้เดินต่อไป พวกเราพรอ้ มยนิ ดีจะชว่ ย
“หน่ึงประโยคท่ีอยากฝากไปถึงคนรุน่ หลังท่ีจะมีส่วนในการดูแลต่อไปคือ อย่าคิดว่าข้างหน้า มันจรงิ ทุกอย่าง ข้างหลังมันมีดีอยู่หลายอย่าง เราเก็บเอามาใช้ ใช้ของให้เป็นประโยชน์ต่อสิ่งท่ี เราต้องการ อย่าเอามีดฆ่าโคไปเฉือดไก่ เพราะฉะนั้นการท่ีเราทําานุบําารุงสิ่งท่ีมีค่าเช่นน้ี ทําาเถอะ แล้วเราจะภมูิใจท่ไีด้ใชเ้วลาท่ีผา่นมาให้มีประโยชน์และเราจะประทับใจ”
NIGHT MUSEUM
