Page 5 - ΝΕΟ_Λεύκωμα παραδοσιακών χορών 2022-23
P. 5
5
Λουλουβίκος Μεγάρων
Η πόλη των Μεγάρων βρίσκεται στη Δυτική Αττική. Πρόκειται για μια πόλη πλούσια σε ιστορία και πολιτισμό που έχει αφήσει ανεξίτηλο το σημάδι της στον χρόνο. Μεγάλο κομμάτι του πολιτισμού των Μεγάρων αποτελούν οι χοροί τους, οι οποίοι μαθαίνονται από γενιά σε γενιά χάρη στους λαογραφικούς συλλόγους της περιοχής..
Η παραδοσιακή μουσική των Μεγαρέων μοιάζει με αυτή της αιγαιοπελαγίτικης μουσικής και οι χοροί τους έχουν νησιωτική επίδραση. Επικρατούν συρτοί χοροί σε τετράσημο και επτάσημο ρυθμό, δηλαδή σε συρτά νησιώτικα και καλαματιανά. Συναντάμε και μουσικές της στεριανής Ελλάδας δηλαδή πηδηχτούς ρυθμούς, όπου αυτοί συνήθως είναι αποκριάτικοι και συνοδεύουν ανάλογους πηδηχτούς χορούς. Τα μουσικά όργανα που υπήρχαν στα Μέγαρα είναι: βιολί και λαούτο (νησιώτικη ζυγιά), σαντούρι καθώς και ούτι. Τα τελευταία χρόνια έχει προστεθεί το ακορντεόν και φυσικά το μπουζούκι. Τα κλαρίνα συνήθως τα έφερναν από την Αθήνα.
Παράδοση σημαίνει διατήρηση της ταυτότητας και μοίρασμα αξιών
Χορευτές πραγματοποιούν φιγούρες στο ρεφρέν του τραγουδιού Λουλουβίκος, φορώντας παραδοσιακή μεγαρίτικη πουκαμίσα
Ένας από τους παραδοσιακούς χορούς των Μεγαρέων είναι ο Λουλουβίκος, ο οποίος χορεύεται μόνο από άντρες πιασμένους στους ώμους πάνω από έναν αιώνα. (Όπως τα ρουσάλια). Η ιστορία του ξεκινάει γύρω στο 1890. Στα τέλη της δεκαετίας του 1890 πολλοί νεαροί Μεγαρίτες μετανάστευσαν στην Αμερική γιατί είχε πέσει τότε πολύ μεγάλη πείνα. Το καράβι που μετέφερε τα παλικάρια στην ξενιτιά είχε το όνομα «Λουδοβίκος». Τα αγαπημένα τους
πρόσωπα που παρέμειναν στα Μέγαρα, μέσα από το τραγούδι αυτό κ αλούσαν τα παλικάρια τους να γυρίσουν σύντομα κοντά τους.
Χαρακτηριστικοί είναι οι στίχοι «Λουλουβίκο, Λουλουβίκο φέρ’ τα παλικάρια πίσω». Κατά παραφθορά (δηλ. αλλοίωση), η λέξη «Λουδοβίκος» (το όνομα του μισητού για τους Μεγαρείς πλοίου) έγινε «Λουλουβίκος».
