Page 68 - อนุสาร อสท. ปีที่ ๖๐ ฉบับที่ ๙ เมษายน ๒๕๖๓
P. 68
อภนิ นั ท์ บวั หภกั ดี เรื่อง อดุล ตัณฑโกศัย อภนิ นั ท์ บวั หภกั ดี ภาพ
ถา้ จะลองนกึ ถงึ จงั หวดั ระยองที่ไมใ่ช่ทะเลไมใ่ช่สวนผลไม้ และไมใ่ช่เมอื งเศรษฐกจิ อยา่ งความเป็นเมอื งในEEC(Eastern Economic Corridor) หรือชื่อภาษาไทยเรียกว่าโครงการ พัฒนาระเบียงเศรษฐกิจพิเศษภาคตะวันออก แต่จะนึกถึง เมืองระยองในแง่วัฒนธรรมดูบ้าง ก็จะพบว่ามองหาตัวตน ในแง่วัฒนธรรมของเมืองระยองได้ค่อนข้างยาก หลายคน มักจะนึกข้ามฟากไปถึงเร่ืองราววรรณกรรมของท่าน บรมครสู นุ ทรภู่ เรอื่ งพระอภยั มณี อนั เป็นวรรณคดปี ระโลมโลก นัน่ ไปเลยทีเดียว ดังนัน้ แล้วอะไรเล่าท่ีจะเป็นตัวตนทางด้าน วัฒนธรรมของเมืองระยองได้อย่างสมภาคภูมิ จะมีหรือไม่ อย่างไร มีอะไรท่ีระยองจะไม่เหมือนใคร ไม่มีใครเหมือน หรือ ถ้าจะมีเหมือนกัน ระยองก็จะต้องใหญ่กว่าคนอื่น โดดเด่น กว่าคนอื่นชดัเจนกว่าจังหวัดอื่นๆคาตอบก็คือมีและ ชดั เจนอย่างยิง่ คุณ ๆ นึกออกไหม ตัวตนทางวัฒนธรรม ท่ีระยองมีอยู่อย่างชดั เจนยิ่งนัน้ คืออะไร ถ้ายังนึกไม่ออก ขอเฉลยเสยี เลย ตวั ตนทางวฒั นธรรมของเมอื งระยองทไ่ี มม่ ี ใครเหมือนและไม่เหมือนใคร ก็คือ ระยอง “ฮิ” นนั่ เอง
ภาษาระยอง คือความโดดเด่นย่ิงทางวัฒนธรรมของ เมอื งระยองคอื ความไมเ่หมอื นใครและไมม่ ใีครเหมอื นแมภ้ าษา ระยองจะมีพูดกันไกลไปถึงจันทบุรีบ้าง ตราดบ้าง แต่ก็ไม่ ชดั เจนโดดเด่น และเป็นเร่ืองเป็นราวได้เท่ากับท่ีเมืองระยอง เพราะนนั่ คือคนระยองขยายตัวออกไปนนั่ เอง และในประดา อาเภอต่าง ๆ ของจังหวัดระยอง ซ่ึงมีอยู่ถึง ๘ อา เภอนัน้ อาเภอท่ีมีผู้ใช้ภาษาระยองมากกว่าเขาอื่นมีอยู่ ๓ อาเภอ หลัก ๆ ด้วยกัน คือ อาเภอเมืองฯ อาเภอแกลง และ อา เภอบา้ นคา่ ยนนั้ กจ็ ะเป็นอา เภอบา้ นคา่ ยนแ่ี หละ ทย่ี นื หน่งึ ผู้คนจะใช้ภาษาระยองกันอยู่อย่างเป็นจานวนมากท่ีสุด เป็นธรรมชาติท่ีสุด และแม้ในบรรดาเวทีการประกวดประขัน ประชนั ภาษาระยองกันหลากหลายเวทีในจังหวัดระยองนัน้ ถา้ มคี นบา้ นคา่ ยเขา้ ไปประกวดดว้ ยแลว้ ละก็ แทบจะรบั ประกนั ได้เลยว่า คนบ้านค่ายจะต้องยืนหน่ึงเป็นผู้ชนะเลิศได้อย่าง แน่นอน
เทย่ี วหลากหลายทบ่ี า้ นคา่ ย
เมอื งวฒั นธรรม
ระยอง
66 66
อนุสาร อ.ส.ท. เมษายน ๒๕๖๓
