Page 127 - พระอาจารย์เทศน์เนื่องในโอกาสวันสำคัญทางพุทธศาสนา
P. 127

เจา้ ของ ความคดิ กจ็ ะหายไปตามธรรมชาติ ไมม่ เี หตปุ จั จยั ไมม่ แี รงกระตนุ้ มาบีบคั้นให้เขาต้องคิดต่อ คิดต่อ คิดต่อ...
แรงกระตุ้นทาให้คิดต่อ เพราะอะไร ? คิดขึ้นมามีเวทนาทางใจ มี ความสุข/ความทุกข์ มีความพอใจ/ไม่พอใจ อึดอัดขัดเคือง มีความโล่ง ความโปร่ง ความเบาเกิดขึ้น ตรงนั้นเป็นเวทนาที่เป็นเหตุปัจจัยอย่างหนึ่ง ให้เราคิดต่อในลักษณะอย่างไร นี่คือธรรมชาติ นี่คือธรรมะ เพราะฉะนั้น การที่เราได้กลับมาใส่ใจรูปนามกายใจของตัวเอง ดูกายดูจิตของตนเอง บ่อย ๆ ทาให้ปัญญาเกิดขึ้นอย่างนี้ เราจะต้องไม่ลืมว่าเป้าหมายของ การสอนธรรมะของพระพุทธเจ้าเน้นให้ผู้สนใจที่จะออกจากทุกข์ บุคคล ใดที่อยากจะออกจากทุกข์ก็มาปฏิบัติธรรมตามคาสอนขององค์สมเด็จ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าในแนวทางของพระองค์ แล้วนามาเป็นแนวทางใน การดาเนินชีวิตของเรา ความทุกข์จะลดลง น้อยลง
ลองทบทวนให้ดี พิจารณาให้ดีว่า ทุกวันนี้การดาเนินชีวิตของเรา เรามเี จตนาทจี่ ะเดนิ ทางไปสเู่ ปา้ หมายเพอื่ ความดบั ทกุ ขม์ ากนอ้ ยแคไ่ หน... กี่เปอร์เซ็นต์ ? กับการที่จะดาเนินวนเวียนเปลี่ยนไปในภพชาติต่าง ๆ กี่เปอร์เซ็นต์ ? บางครั้งเราไม่ได้คิดถึงว่าจะปฏิบัติธรรมตามคาสอน ขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเพื่อออกจากทุกข์อย่างจริงจัง แต่ พยายามรักษาความดี เขาเรียกสั่งสมความดีเอาไว้ในเบื้องต้น เป็นการ สั่งสมบารมีเอาไว้... เผื่อฟลุก! ฟังแล้วน่าตกใจนะ เผื่อฟลุก! พอถึงเวลา ปฏิบัติไปแล้วฟลุก ก็หลุดออกไปจากวงจร ออกจากวัฏสงสารได้แบบ ฟลุก ๆ โดยที่ไม่ตั้งใจ
แต่ถ้าเรามีเป้าหมายที่ชัดเจนว่า ในการปฏิบัติธรรมทุกครั้ง เรามี เป้าหมายเราจะมีเหตุมีผลไม่ใช่สักแต่ว่าสักแตว่่าสักแต่ว่า...สักแต่ว่า
123


































































































   125   126   127   128   129