Page 182 - พระอาจารย์เทศน์เนื่องในโอกาสวันสำคัญทางพุทธศาสนา
P. 182
178
เห็นความเป็นจริงแล้ว สังขารที่เกิดขึ้นก็ไม่ได้ทาให้เป็นทุกข์ ความทุกข์ ไม่ได้เกิดขึ้นเพราะสังขารการปรุงแต่ง ความทุกข์ที่เกิดขึ้นเพราะอวิชชา เพราะความไม่รู้ถึงธรรมชาติของขันธ์ทั้งห้าที่กาลังเป็นไปอยู่
เพราะฉะนั้น ในการปฏิบัติธรรมของเราจึงต้องพิจารณาอย่างนี้ อยู่เนือง ๆ อยู่ซ้า ๆ อยู่บ่อย ๆ จนกว่าจะเห็นชัดเจนแจ่มแจ้งด้วยตัว เราเอง เห็นชัดถึงความเป็นจริงแบบน้ี ๆ จนไม่เคลือบแคลง ไม่สงสัย ในสภาวธรรมว่าเป็นจริงอย่างนั้น และมีความชัดเจนว่าการปฏิบัติธรรม เพอื่ การละเพอื่ การดบั ทกุ ข์ วธิ ที จี่ ะดบั ทกุ ข/์ ปอ้ งกนั ทกุ ขจ์ ากการหลงเขา้ ไป ยึดเอาขันธ์นั้นว่าเป็นของเที่ยงเป็นของเรานั้นทาอย่างไร ปัญญาตรงนี้ เป็นสิ่งสาคัญ เขาเรียกว่า “มรรค” รู้ว่าวิธีปฏิบัติเพื่อความดับทุกข์นั้นเป็น อย่างไร นี่แหละธรรมะที่พระองค์ทรงตรัสรู้ เราก็ทาได้เมื่อพระองค์แสดง ไว้แล้ว
ทนี ลี้ องดวู า่ เขาดบั ไดอ้ ยา่ งไร จรงิ ๆ แลว้ จะปรากฏเกดิ ขน้ึ ไดท้ นั ที ว่า เมื่อไหร่ก็ตามท่ีมีผัสสะ/มีการกระทบข้ึนมา พอมีความทุกข์เกิดข้ึนป๊ึบ มีสติ-สมาธิ-ปัญญาขึ้นมา ละความเป็นเรา เข้าสู่ความเป็นอนัตตา แล้ว พิจารณาถึงสัจธรรมการเกิดขึ้น-ตั้งอยู่-ดับไปของอารมณ์อันนั้น ทุกครั้ง ที่เห็นว่าอารมณ์นั้นดับความทุกข์ก็ดับ อารมณ์ที่ปรากฏขึ้นมาดับ ไม่ว่าจะ เปน็ รปู ขนั ธด์ บั เวทนาดบั สญั ญาดบั สงั ขารดบั ทสี่ า คญั คอื แมต้ วั วญิ ญาณ รเู้ อง ทา หนา้ ทรี่ บั รอู้ ารมณแ์ ลว้ กด็ บั ไป เหน็ ...ร.ู้ ..แลว้ กด็ บั ไป ทกุ ครงั้ ทดี่ บั ไปความทกุ ขก์ ด็ บั ตาม ความทกุ ขท์ ดี่ บั ในทนี่ หี้ มายถงึ วา่ ทกุ ขเวทนาทางจติ เพราะทกุ ขเวทนาทางจติ ถา้ ถกู ครอบงา ดว้ ยอวชิ ชาแลว้ สงั ขาร/การปรงุ แตง่ ทางจิตปรุงแต่งในฝ่ายอกุศลมาก ๆ ก็ทาให้การกระทาทางกายทางวาจา เป็นอกุศลตามไปด้วย
