Page 502 - ธรรมปฏิบัติ 1
P. 502
484
ทาไมมันปวดจัง ? รูปร่างหายไป แต่เวทนาปรากฏ เขาเกิดขึ้นได้อย่างไร ? นี่ แหละสภาวะ การเพิกบัญญัติ ความเป็นรูปร่างกลุ่มก้อนของรูป ของตัว ของ หัวเข่า เหลือแต่เวทนาสภาวะที่ปรากฏขึ้นมา ฉะนั้น เมื่อเขาเหลือแต่เวทนา สภาวะ ก็ไปรู้เวทนาที่ปรากฏนั่นแหละ เขาเกิดดับในลักษณะอย่างไร ? ดู ความไม่เที่ยงของเวทนา ดูแบบสบาย ๆ
เวลากาหนดสภาวะ ต้องมีความสุข ยิ้มสู้ กัดฟันสู้ วันก่อนโยมมาเล่า ให้ฟัง เวทนาเหมือนกับมดกัดเลย ลืมตาขึ้นมา มดจริง ๆ! อุตส่าห์หลับตาทน ไม่กล้าลืมตาดู แน่มาก เก่งมาก ๆ เลย อุตส่าห์หลับตาแล้วเรียกคนอื่นไป ช่วยดู ตัวเองไม่กล้าลืมตาดู ที่จริงเวทนาถ้ามีมากแบบนั้น ลืมตาได้นะ ลืมตา ดูได้เลยไม่ต้องเรียกคนอื่น เวทนาบางอย่างมีลักษณะปวด แต่บางอย่างก็แค่ คัน บางอย่างคันเหมือนมดกัด บางอย่างคันคล้าย ๆ กับยุงแทงเข็มแปลบ เข้าไป แปลบเข้าไป... บางอย่างก็คันอย่างเดียว เพราะฉะนั้น เวทนาที่เกิดขึ้น เรากาหนดอย่างไร ?
ที่จริงก็คือ รู้อาการเกิดดับของตัวเวทนาเอง แล้วสังเกตจิตที่เข้าไปรู้ เวลาเวทนาแปลบดับ จิตที่เข้าไปรู้ดับด้วยหรือเปล่า ? แปลบดับ จิตดับไหม ? เวทนาดับแต่ละขณะ จิตที่เข้าไปรู้ดับหรือเปล่า ? ตรงนี้จะรู้อาการเกิดดับ ของนามเป็นสาคัญ ถามว่า นามอยู่ที่ไหนอาการดับถึงจะชัด ? ก็อยู่ที่เดียว กับอาการนั่นแหละ ให้อยู่ที่เดียวกัน ก็จะเห็นชัดว่าเขามีการเกิดดับมีการ เปลี่ยนแปลงอย่างไร แต่เวลากาหนดสภาวะต่าง ๆ ไม่ต้องไปกังวลว่าถูกหรือ เปล่า ? ใช่หรือเปล่า ? มันเกิดอย่างนี้ใช่ไหม ?
ทาไมถึงถามว่าใช่ ไม่ใช่ ? อาจารย์พยายามหลีกเลี่ยง ไม่เฉลย! เรา จะมีคาถามตรงนี้... ใช่ที่อาจารย์พูดหรือเปล่า ? ใช่ที่เราเคยเรียนมาหรือ เปล่า ? ใช่ที่เราได้ยินมาหรือเปล่า ? อาการเกิดแบบนี้มีด้วยหรือ ? เอ๊ะ! เป็นไปได้เหรอ ? ก็มันเป็นไปแล้ว! มันเกิดขึ้นมาแล้ว มันเป็นไปไม่ได้ยังไง ล่ะ ? ก็เราเห็นอย่างนั้น! เรารู้แต่ว่าเกิดอย่างนี้ก็มี แล้วต่อจากนี้เป็นอย่างไร
