Page 55 - ธรรมปฏิบัติ 1
P. 55
37
มีอาการหายไปเป็นช่วง ๆ ตรงนี้เขาเรียก “อาการเกิดดับ”
เวลาเราก้าวเท้า เราสัมผัสพื้น รู้สึกเย็น ก็เหมือนกัน พอเย็นปึ๊บ ความ
เย็นนั้นหายยังไง ? เมื่อกี้บางคนไม่เย็น แต่รู้สึกว่ามันมีอาการสะดุด ๆ ใช่ ไหม ? มีอาการสะดุดนิดหนึ่ง ไม่ชัดเท่ากัน ตรงที่ไม่ชัดเท่ากันตรงนี้แหละ เขาเรียก “การเปลี่ยนแปลง” แล้วสังเกตว่าถ้าไม่ชัดเท่ากัน ถ้าเบา เขามีความ เบาเป็นคลื่น หรือมีอาการสะดุด หรือมีอาการเป็นยิบ ๆ ๆ ๆ ขึ้นมา หรือ เหมือนมีกระแสตามไป ? แล้วก็หยุดปุ๊บ เขามีอาการเบาไปอีกนิดหนึ่ง แล้ว ก็หายไป ตรงนี้จัดเป็น “อาการ” ทั้งหมด เพราะฉะนั้น เวลาเราก้าวเท้า เวลา เราเดินจงกรม เวลาเราเดินช้า ๆ เราจะรู้สึกได้
และอีกอย่างหนึ่งคือ เวลาเราเดินจงกรม บางครั้งที่เท้าไม่ชัด เคย ไหม ? เวลาเราก้าวเท้า ที่เท้าไม่ชัด แต่ไปชัดที่หัวเข่า รู้สึกเวลางอเข่าแล้ว จะชัด รู้สึกจุดที่เข่าสัมผัสกับผ้า หรือส่วนหน้าแข้งที่สัมผัสกับผ้า แล้วรู้สึกมี อาการชัดกว่าจุดเท้าสัมผัส ถ้าเป็นอย่างนั้น เราก็สังเกตจุดที่มีจุดสัมผัส ชัดที่สุด สัมผัสแล้วก็ดับหายยังไง ? ดับหายยังไง ? สังเกตตรงนี้ไปเรื่อย ๆ เพราะการกาหนดอารมณ์ หมายถึง เรารู้อารมณ์ปัจจุบัน อารมณ์ที่ชัดที่สุด อันนี้อย่างหนึ่งนะเวลาเดินจงกรม
ทีนี้ เวลาเดินจงกรม อยากให้เราเดินอย่างต่อเนื่องสัก ๓๐ นาทีเป็น อย่างน้อย ความต่อเนื่องของอารมณ์ ทาไมถึงต้อง ๓๐ นาที ? ทาไมต้อง ๔๐ นาที ? ทาไมถึง ๑ ชั่วโมง ? การกาหนดเวลาในการปฏิบัติเป็นการปรับ อินทรีย์ในแต่ละขณะ อย่างเช่น บางคนนั่ง ๓๐ นาทีแล้วหลับ ๒๕ นาทีแรก ก็พอไหว พอหลังจาก ๒๕ ไป ก็เริ่มเบลอ พอ ๓๐ นาที ก็หายไป ก็ต้อง มาเดินเปลี่ยนอิริยาบถ พอเวลาเราเดิน จิตเราจะตื่นตัว แต่ในขณะเดียวกัน อีก การเดินของเราคือการปรับอินทรีย์ แต่ขณะที่เรากาลังง่วง พอลุกมาเดิน เราค่อย ๆ เดิน ช้า ๆ บางคนเดินแล้วก็ยังหลับ เดินทั้ง ๆ ที่หลับนั้นแหละ เพื่อให้ได้เวลา
