Page 45 - หนังสือที่ระลึกงานพระราชทานเพลิงศพหม่อมดุษฎี บริพัตร ณ อยุธยา

พวกเราาบ้งและเสียดายอยางยิ่งที่ไมไดตอบแทนอะไรใหทานไดมากนัก กอ นทที่ า นจะจากเราไป สงิ่ ทเี่ ราสองคนสามารถทาํ ไดแ ละไดท าํ คอ การใหค าํ มนั่ (ในใจ) ที่ไดใหแดหมอมยา ณ หองนั้นในหวงวาระสุดทาย เรําะเปน่อแ่ที่ี สําหรั เหน ําริ ของหอ่ ยํา่ แะหอ่ ยํา่ ะอยใ่ นควําทรงํา ของวกเรําตอป
กอนการเขียนคําไวอาลัยนี้ เราถามพาริวา พาริ จะเขียนอะไรใหหมอมทวด มั้ยลูก พารินิ่งไปครูหน่งพรอมกับคําตอบวา ขอเปนรูปไดมั้ย และถามกลับวา ทําไมตองเขียน เขียนไมเปน และอะไรคอคําไวอาลัยละ (เหลนยังคงตั้งคําถาม ไดทุกวาระ และทุกครั้งจะเห็นหมอมยายิ้มไดเสมอเวลาไดยินคําถามและความใครรู ของเหลน หวังวานี่จะเปนอีกครั้งหน่งนะครับคะหมอมยา)
กราบดวยความเคารพรัก บับ และเหมียว
44