Page 138 - Demo
P. 138
บทแผ่เมตตาอภิณหะปัจจะเวกณา
ชะราธัมโมมห ิชะรังอะนะตีโต(ผู้หญิงว่าอะนะตีตา) เรามีความแก่ชราเป็นธรรมดา เราไม่ล่วงพ้นความ แก่ชราไปได้
พย าธิ ธมั โมมห ิ พย าธงิ อะนะตโี ต (ผหู้ ญงิ วา่ อะนะตตี า) เรามีความเจ็บไข้เป็นธรรมดา เราไม่ล่วงพ้นความ เจ็บไข้ไปได้
มะระณะ ธัมโมม หิ มะระณัง อะนะตีโต (ผู้หญิงว่า อะนะตีตา)
เรามคี วามตายเปน็ ธรรมดา เราไมล่ ว่ งพน้ ความตายไปได้
สัพเพหิ เม ปิเยหิ มะนาเปหิ นานาภาโว วินาภาโว
คงมีแก่เรา ความเป็นต่างๆ และความพลัดพราก จากสัตว์และสังขาร และความพลัดพรากจากของ ที่น่าชอบใจของเราทั้งหลาย
กัมมัสสะโกมหิ กัมมะทายาโท กัมมะโยนิ
เรามีกรรมเป็นกรรมของตน เรามีกรรมเป็นผู้นามามอบให้ เรามีกรรมเป็นผู้นาไปเกิด
138 คู่มือสวดมนต์ ทําวัตรเช้ํา - เย็น
