Page 28 - BookTwo

บันทึกการติดต่อสมเด็จฯ เล่ม ๑ ๒๘
ใช่หนองนี้หรือไม่ พระองค์ทรงตอบว่าไม่ใช่ แต่บอกว่าให้หยุดรถ ที่นี่แล้วเดินไปทางด้านซ้ายมือ ในคณะของเรามีผู้ใหญ่ท่านหนึ่ง ร่วมไปด้วย องค์สมเด็จพระนเรศวรมหาราชรับสั่งว่า ให้ผู้ใหญ่ ท่านนั้นเดินนําหน้าขบวน ให้เดินไปเรื่อย ๆ ถ้าผู้ใหญ่ท่านนั้น ได้กลิ่นดอกกุหลาบ ณ ที่แห่งใด ณ ที่แห่งนั้นแหละคือใจกลาง หนองสาหร่าย
ผู้ใหญ่ท่านนั้นก็ก้มหน้าก้มตาเดินนําหน้า พวกเราเดิน ตามหลังกันเป็นแถวฝ่าเปลวแดดเข้าไปในทุ่งนา ที่ดินแตก ระแหง มองไม่เห็นเลยว่าจะมีหนองน้ําอยู่ ณ ที่แห่งใด เดินไปได้ สักพักหนึ่ง ผู้ใหญ่ท่านนั้นก็ได้กลิ่นกุหลาบและได้หยุดเดินทันที แล้วเงยหน้าขึ้นมองไปข้างหน้า เดินไปอีกไม่กี่ก้าวก็พบหนองน้ํา ที่เรามองแต่ไกลไม่เห็นก็เพราะว่า พวกชาวนาได้นั้นดูดินสูงขึ้น กันน้ําไว้ คนจึงบังทําให้เรามองไม่เห็นน้ําแต่ไกล พวกเราได้ถาม กํานันเกี่ยวกับหนองน้ํานี้ กํานันได้บอกว่า กํานันเป็นคนถิ่นนี้ เมื่อตอนเด็กๆ หนองน้ํากว้างใหญ่มาก น้ําหลากไปถึงถนนใหญ่ แต่มาตอนนี้ตื้นเขิน