Page 81 - BookTwo

บันทึกการติดต่อสมเด็จฯ เล่ม ๑ ๘๑
ในขณะที่อยู่ในเหตุการณ์นั้น ๆ ข้าพเจ้าไม่รู้ตัวเลยว่าข้าพเจ้ากํา ลังเข้าสมาธิมาประสบเหตุการณ์ ต่อเมื่อตื่นออกจากสมาธิแล้ว จึงได้รู้ว่าเหตุการณ์นั้นเป็นเหตุการณ์ในสมาธิ ซึ่งถ้าจะเปรียบให้ เข้าใจง่ายขึ้นก็คือ เป็นเสมือนเรานอนหลับแล้วฝันไป ขณะที่เรา นอนหลับฝันนั้น เราไม่รู้ตัวเลยว่าเรากําลังฝัน เราคิดว่าเป็นชีวิต ของเราจริง ๆ ต่อเมื่อเราตื่นนอนแล้ว เราจึงจะรู้ว่าเหตุการณ์ เมื่อสักครู่นั้นเป็นความฝัน ข้าพเจ้าไม่ทราบหรอกว่าสิ่งที่ประสบ มานี้คืออะไร แล้วแต่ท่านผู้มีปัญญาจะพิจารณาเอาเองก็แล้ว กันว่าสิ่งเหล่านี้คืออะไร และข้าพเจ้าคิดว่า เห็นจะพอเสียทีแล้ว สําหรับประสบการณ์ต่าง ๆ ที่ได้ประสบพบเห็นมา เมื่อมีโอกาส ข้าพเจ้าอาจจะมีอะไรมาเล่าสู่ท่านฟังอีก