Page 77 - บันทึก 25 ปีธรรมศาสตร์ลำปาง
P. 77
โอ เครือชนะรัตน์
ตอนปี ๒๕๔๒ ผมได้ก้าวมาเป็นเพ่ือนใหม่ของรั้วมธ. “วันแรกพบ”ของผมไม่ได้เกิดข้ึนในท่าพระจันทร์
หรือรังสิต แต่ผมมี”รักแรกพบ”ในรั้วศาลากลางเก่าของนครลาปาง พร้อมๆกับอาจารย์เจ้าหน้าท่ีท่ีเสียสละมา
บุกเบิกมธ.ลป.พร้อมๆกับพี่ๆสังคมสงเคราะห์๔๑และสหวิทยาการ๔๒อย่างผมและเพ่ือนอีกร้อยกว่าคน
บรรยากาศของวนั แรกพบมนั อบอนุ่ ใกลช้ ดิ เพราะพๆี่ และพวกเราตา่ งเปน็ รนุ่ แรกของมธ.ลป. เราใชท้ รพั ยากรท่ี
มีอยู่อย่างจากัด เราเข้าหาชุมชนทากิจกรรมกับท้องถ่ินท่ีเราอยู่ เราภูมิใจในความเป็นประชาคมธรรมศาสตร์ท่ี
เปน็ สว่ นหนงึ่ ของจ.ลา ปาง ตลอดเวลาทผี่ มจบมา๑๕ปจี ากรวั้ มธ.ลป. อยากจะบอกเพอื่ นใหมท่ กุ ๆคนวา่ จงภมู ใิ จ
ในศกั ดแิ์ ละศรขี องธรรมศาสตร์ ไมว่ า่ จะอยแู่ หง่ ใด ธรรมศาสตรก์ จ็ ะอยใู่ นเลอื ดในกายของเรา ขอใหเ้ พอื่ นใหมท่ กุ
คนโชคดีและประทับใจใน”วันแรกพบ”และรักมธ.ลป.ของเราตลอดไป ขอบคุณครับจากใจ๔๒๒๔๗๐๐๓๕๓
#25thAnniversaryTULP
Ratchapon Maneele
มากกว่าคาว่า แหล่งศึกษา เราอยู่กันเป็นครอบครัว บ้านหลังไม่ใหญ่ แต่คนในบ้านรักกันดี (ธรรมศาสตร์ รักกัน ๆ ) มีอาจารย์แม่ (อ.สายทิพย์) ที่ดูแลลูก ๆ กว่า ๓๐๐ คน มีคุณยาย (คุณแม่ อ.สายทิพย์) ที่คอยดูแล สุขภาพ หลาน ๆ พี่ ๆ ๔ คน ที่คอยอานวยความสะดวก น้อง ๆ ทุกเรื่อง (พี่จุ้ย พี่จา พี่หมู พี่เป๋า ในปีแรก ๆ ก่อน จะมพี ี่ ๆ ตามมาอกี หลายคน) คงไมม่ มี หาวทิ ยาลยั ไหนทนี่ กั ศกึ ษานงั่ เฝา้ รอรถตู้ ทรี่ บั อาจารยม์ าจากสนามบนิ ดว้ ย ใจจดจ่อ เวลาเช้า ๆ ก็จะมีเพื่อน ๆ นั่งตรงบันได เพื่อรอเพื่อน ๆ มาเรียน เมื่อมีใครสักคนขี่มอเตอร์ไซด์เข้ามา ก็ จะมีเสียงปรบมือ แซวนิดหน่อย โต๊ะปิงปอง กลางโถงศาลากลาง เป็นพื้นที่คลายเครียดสาหรับคนชอบง่วงในชั้น เรียน หลากหลายเรื่องราวที่เกิดขึ้น มันเป็นกล่องความทรงจาที่ทาให้เรายิ้มทุกครั้งที่นึกถึง ยังคงมีอีกหลายเรื่อง ราวที่รอถูกรื้อฟื้นจากทุกคนในปลายปีนี้ เอ้า รออะไร จองตั๋วกันเลยสิ #25thAnniversaryTULP
๖๗
