Page 104 - สามก๊ก
P. 104
๙๙
เตียวเลี้ยวจึงว่า มหาอุปราชไม้แจ้งหรือ ในนินทาอิเยียงซึ่งมีมา
แต่ก่อนว่าเดิมอิเยียงอยู่กับต๋งหางซึ่งเป็นเจ้าเมือง ต๋งหางเลี้ยงอิเยียง
เป็นทนายใช้สอย ครั้นอยู่มายังมีคิเป๊กเจ้าเมืองหนึ่งนั้นยกกองทักมารบ
ฆ่าต๋งหางตาย คิเป๊กได้อิเยียงไปไว้ จึงตั้งอิเยียงเป็นขุนนางที่ปรึกษา
อิเยียงมีความสุขมาเป็นช้านาน แล้วเซียงจูเจ้าเมืองหั้นก๊กยกทัพมารบฆ่าคิ
เป๊กตาย อิเยียงนั้นมีใจเจ็บแค้นเป็นอันมาก จึงไปยังเมืองหั๊นก๊กแล้วเข้า
ซ่อนตัวอยู่ในที่ลับ จะลอบท าร้ายเซียงจูให้ถึงแก่ความตาย เซียงจูจับได้ถึง
สองครั้งมิได้เอาโทษ ให้ปล่อยอิเยียงเสีย ครั้นอยู่มาอิเยียงลอบเข้าไปซ่อน
อยู่ถึงที่ข้างในหมายขะฆ่าเซียงจูเสีย เซียงจูก็จับได้อีกจึงถามอิเยียงว่า
ตัวจะท าอันตรายเรา เราจับได้ถึงสองครั้งแล้วก็มิได้เอาโทษ เราให้ปล่อย
ตัวเสียตัวก็มิได้หลาบจ า รื้อจะมาท าร้ายเราอีกเราก็จับตัวได้แลตัวผูกใจแค้น
เราด้วยเหตุสิ่งใด อิเยียงจึงบอกว่า เดิมข้าพเจ้าอยู่กับต๋งหาง ต๋งหาง
เลี้ยงข้าพเจ้าเป็นทนายใช้สอย ครั้นคิเป๊กยกไปฆ่าต๋งหางเสีย เอาตัว
ข้าพเจ้าไปปตั้งให้เป็นขุนนางที่ปรึกษา ได้ความสุขเป็นอันมาก ครั้งนี้ท่าน
ยกไปฆ่าคิเป๊ก ซึ่งเป็นนายมีคุณแก่ข้าพเจ้าเสียข้าพเจ้ามีใจเจ็บแค้นอยู่
