Page 118 - สามก๊ก
P. 118
๑๑๓
ครั้นเวลารุ่งเช้าเตียวเลี้ยวจึงไปหากวนอูถ้อยทีถ้อยค านับกัน เตียว
เลี้ยวจึงว่าแก่กวนอู ตั้งแต่มหาอุปราชได้ท่านมาไว้ก็มีความยินดีท านุบ ารุง
ท่านเป็นอันมากเพราะมีความเมตตาท่าน กวนอูจึงว่า ทุกวันนี้มหาอุปราช
ชุบเลี้ยงเราจึงได้มีความสุข คุณนั้นก็มีเป็นอันมาก แต่จะได้วายคิดถึงเล่า
ปี่นั้นหามิได้ เตียวเลี้ยวจึงตอบว่า ธรรมดาเกิดมาเป็นชายให้รู้จักที่หนักที่
เบา ถ้าผู้ใดมิได้รู้จักที่หนักที่เบา คนทั้งปวงก็ล่วงติเตียนว่าผู้นั้นหา
สติปัญญาไม่ อันมหาอุปราชนี้มีน้ าใจเมตตาท่าน ท านุบ ารุงท่านยิ่งกว่า
เล่าปี่อีกเหตุใดท่านจึงมีใจคิดถึงเล่าปี่อยู่
กวนอูจึงว่า ซี่งมหาอุปราชมีคุณแก่เราก็จริงอยู่ แต่จะเปรียบเล่า
ปี่นั้นยังมิได้ด้วยเล่าปี่นั้นมีคุณแก่เราก่อน ประการหนึ่งก็ได้สาบานไว้ต่อ
กันว่าเป็นพี่น้อง เราจึงได้ตั้งใจรักษาสัตย์อยู่ ทุกวันนี้เราก็คิดถึงคุณมหา
อุปราชอยู่มิได้ ถึงมาตรว่าเราจะไปจากก็จะขอแทนคุณเสียก่อนให้มีชื่อ
ปรากฏฐไว้เราจึงจะไป เตียวเลี้ยวได้ฟังดังนั้นจึงถามกวนอูว่าถ้าเล่าปี่ถึงแก่
ความตายแล้ว ท่านจะอยู่กับมหาอุปราชหรือ หรือจะคิดประการใด กวนอู
จึงตอบว่า ตัวเราเกิดเป็นชายรักษาสัตย์มิให้เสียวาจา ถึงมาตรว่าเล่าปี่จะ
ถึงแก่ความตายเราก็จะตายไปตายความที่ไดสาบานไว้
