Page 271 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 271

ั
              ตั้ามระเบ่ยู่บข่องคณะสงฆ์ ตั้ามพ่ระธรรมวินยู่ ค่อตั้้องให้ครบห้า
                                               ุ
                                                                               �
                                                                             ่
                                           ั
              พ่รรษา ที่่านเร่ยู่กว่า พ่้นนิสยู่มตั้ตั้กะ หมายู่ความว่า เป็นผ้ที่ม
                                                                               ่
                                                                                ่
                                                                        ่
                                 �
                                 ่
                                               ั
                     ่
                       �
              ความร้ ช่�าช่องในเรองข่องธรรมวินยู่พ่อจะรักษาตั้นเองไดู้ มคุณธรรม
                ่
                                                               ่
                                ่
                                               ่
                 ิ
                                                                     ิ
                                                          ิ
              มจตั้ใจเข่้มแข่็ง ร้จักว่าอันไหนถ้กอันไหนผดู ร้จักกิรยู่ามารยู่าที่
              การควรมิควร รักษาตั้นเองไดู้ ให้งดูงามเจริญในพ่ระศาสนาไดู้ น่
                                                                                �
                                          ิ
                          ั
              เร่ยู่กว่า นิสยู่มตั้ตั้กะ เราคดูว่าถ้้าพ่้นอันน่้แล้ว เราจะออกไปเที่�ยู่ว
                             ุ
                                                                              ่
              ภาวนา หาที่อยู่่เป็นเอกเที่ศเป็นส่วนตั้นข่องเรา อยู่่ตั้ามป่าตั้ามเข่า
                           ่
                              ่
                                                                 ่
                           �
                                                                   ้
                                                       ิ
                                   ่
              ในธรรมช่าตั้ิ ไม่ยูุ่่งเก�ยู่วกับใคร ในความคดูเห็นอยู่่างน่ข่องเราไม่เคยู่
                                                        ั
              ลดูน้อยู่ถ้อยู่ลงเลยู่ กระที่ังทีุ่กวันในข่ณะน้นเรากยู่ังร่้สึกว่าเราไม่ม่
                                        �
                                                               ็
                                                               ื
                                                                                ี
              ความสามารถ้ที่จะไปบริหารวดูไดู้ แต่ความรู้สึกพ้ำนฐานในใจเราก็ม
                                          ั
                             ่
                             �
                                                                                ี
              ความกตัญญู รู้จักบุญคุณของหลวงปู่ รู้จักบุญคุณของสถานท
                                                                                ่
                                                                    ี
              บรรยากาศ ส่งแวดล้อม รวมไปถึงพุทธบริษัท ญาติโยมท่อยู่ในละแวก
                           ิ
                                                            ้ำ
              นัน ว่าทังหมดเคยได้มีบุญคุณต่อกันมา เราจึงตังใจว่า เราจะอุตส่าห์
                ้ำ
                       ้ำ
                                                          ั
                                           ิ
                                                                   ู
                          ู
                                                                                ี
              พยายามอย่ และนาพาวดหนหมากเป้งกลบคืนมาส่บรรยากาศท
                                                                                ่
                                  �
                                       ั
                                                       �
              สดใสอบอุ่นเหมือนเม่อก่อนให้ได้ แตั้่ก็นนแหละ ผ้ที่ไม่มความช่อบ
                                    ื
                                                       ั
                                                                  ่
                                                                  �
                                                                       ่
                                                                 ่
                                                                           ิ
                                                                              ่
                                                                 ั
                                         ่
                                           ่
                                           �
                                   ่
                    �
                ่
                �
                                                     ั
              ที่จะที่า และที่ั้งก็ไม่มความร้เรองเหล่าน้นเลยู่ ที่่านที่้งหลายู่ก็คดูดูว่า
                                                          ่
                                                                                �
                                                                          �
                                                                          ่
                     �
                                                ่
                                                                                ่
              มันจะที่าไดู้ไหม เราเคยู่ไดู้บอกหม่คณะ ครบาอาจารยู่์องค์อน ๆ ที่
              เป็นล่กศิษยู่์หลวงป่่มาดู้วยู่กัน บอกว่าผมคงจะที่�า แตั้่ก็คงจะที่�าไดู้
                                              ั
                                                                            ่
                    �
              ยู่ากลาบากแที่บจะไม่ไหว ที่่านที่้งหลายู่ก็บอกว่าพ่วกที่่านจะอยู่่ช่่วยู่
              กัน มาพ่ิจารณาจัดูการช่่วยู่กัน แตั้่เม�ออยู่่ตั้่อมาภายู่หลัง เน่�องจาก
                                                   ่
                                                        ่
              ว่าทีุ่กที่่านทีุ่กองค์ ตั้่างม่กิจธุระภาระในส่วนเฉพ่าะข่องตั้น ๆ เป็น
              เหตัุ้ให้จะตั้้องตั้่างอาลาแยู่กยู่้ายู่กันไป กลับไปบริหารที่วดู..ที่�สานัก
                                                                          ่
                                                                            �
                                                                     �
                                 �
                                                                     ่
                                                                      ั
                         ุ
                                                                  ั
                                                                               ั
              ข่องที่่าน สดูที่้ายู่ก็เหล่อแตั้่เราองค์เดู่ยู่ว ตั้้องดูแลที่รพ่ยู่์สิน สมบตั้ิ
                                                             ่
                                                                               �
                                              ่
                                                      ั
                               �
                ่
                �
                                                                        ่
              ที่มากมายู่อยู่่างที่เราบอกไปในเบ้องตั้้นที่้งหมดู แล้วคราวน้เราจะที่า
                               ่
                                                ่
              ยู่ังไงกันหละหวา ตั้ายู่แน่ข่้า คราวนตั้้องตั้ายู่แน่ ๆ…
                                                ้
                                                                       l
                                                       ความเปนมาของเรา   257
                                                             ็
   266   267   268   269   270   271   272   273   274   275   276