Page 365 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 365
ิ
พระสงฆ์ทำั้งฝ่ายฆราวาสอยู่พร้อม บรรยากาศส่งแวดล้อมเป็นของ
ั
ี
ี
ื
เก่าแก่ด้งเดิมเม่อสมัยทำ่หลวงปู่เทำสก์อันเป็นทำ่เคารพสูงสุด ยังมีอยู่
ี
พร้อม ย่อมเป็นทำี่สบายใจ เป็นทำี่ดทำ่สุด คุณหมอจึงได้ตัดสินใจเลือก
ี
กลับมาพักอยู่ทำี่วัดหินหมากเป้ง ถือเอาทำี่วัดหินหมากเป้งแห่งนี้เป็นทำี่อยู่
สุดทำ้ายแห่งการประพฤติปฏิบัติธรรมในภพชาตินี้ของทำ่าน
่
ี
ต่อมาอีกก็ได้ทำราบว่าคุณหมอชะวดีป่วยมากต้องเข้านอนพักทำ
โรงพยาบาลสมเด็จพระยุพราชทำ่าบ่อ เมื่อวันทำี่ ๒๗ กันยายน ๒๕๕๘
ี
ี
เราได้มีโอกาสไปเย่ยมไข้คุณหมอ เราขอให้อดีตนายต�ารวจ ทำ่มาวัด
ุ
์
ี
ิ
ป่ากงศรเจริญธรรม ผ้หมวดเปี๊ยก (ร.ต.ต.ประยงค์ ชิณฤทำธ) ขับรถ
ู
�
ี
ี
พาเราไปเย่ยมคุณหมอชะวดี ทำ่โรงพยาบาลสมเด็จพระยุพราช อาเภอ
ุ
ั
ทำ่าบ่อ วันน้นเราเห็นคุณหมออ่อนเพลียทำรดโทำรมลงมากแล้ว นอน
ติดอยู่บนเตียงของโรงพยาบาล ได้พูดคุยสอบถามอาการร่างกายบ้าง
ื
แล้วก็ได้กล่าวถึงการปฏิบัติในจิตในใจ คุณหมอได้ถามเราว่า เม่อ
ถึงเวลาจวนจะสิ้นเข้าจริง ๆ จะกาหนดจิตอย่างไร ซึ่งเราก็ได้กล่าวถึง
�
่
ิ
คาสอนทหลวงป่เทสก์บอกสอนพวกเราไว้เสมอเมอก่อน ว่า ทกสง
ุ
�
ู
ื
่
่
ี
ทุกอย่างท่เกิดเห็นเกิดมีข้นมาในจิตเราน้น ให้รู้จักว่า ล้วนแต่เป็นอนิจจัง
ึ
ี
ั
ไม่มีอะไรจริงแท้แน่นอน ไม่มีอะไรยืนยาว มันเป็นเพียงชั่วขณะ แล้ว
ิ
ก็จะสลายหายสูญไปเป็นธรรมดาท้งส้น และว่าทุกส่งทุกอย่าง ล้วน
ิ
ั
ี
่
ื
แต่เป็นเรองของเหตผลต่างหากของเขา ไม่เกยวข้องอะไรกับเราเลย
ุ
่
ิ
ทุกส่งทุกอย่างจึงสมควรปลงวางออกเสียจากจิตใจตน วางเสียให้หมด
�
็
ี
แม้ในบัดน้ร่างกายของคุณหมอเองกกาลังเป็นไปของมัน ตามระเบียบ
ึ
ี
เหตุผลของมัน ซ่งเป็นของโลก ไม่เก่ยวข้องอันใดกับจิตเราดอก วาง
ี
ออกไปเสียจากจิตใจ ให้ถ่ือว่า ร่างกายร่างน้ให้เป็นหน้าท่ของพวก
ี
น้อง ๆ เขาดูแลกันไป ส่วนจิตใจของคุณหมอ ให้ปลงวางเสีย อย่าห่วง
ี
อย่าอาลัย รักษาจิตใจให้เป็นกลาง ๆ ว่าง ๆ สบาย ๆ ไว้ตลอด ดังน้เถิด
l
ความเปนมาของเรา 351
็
