Page 7 - ตักเตือนกันและกัน
P. 7
2. อย่ำเพิกเฉยต่อพระค ำ (5:11-14)
ื
่
• 11เรองเกียวกับมหาปโรหตนั้นมมากและยากทจะอธบายให้เข้าใจ
่
ิ
ุ
ี
่
ิ
ี
็
ึ
ได้ เพราะว่าท่านทั้งหลายกลายเปนคนหตงเสยแล้ว 12ถงแม้ว่า
ู
ี
ึ
ู
็
ื่
ี
ขณะน้ท่านทั้งหลายควรจะเปนครได้แล้ว แต่ท่านก็ต้องให้คนอน
ี
่
สอนท่านอก ในเรองหลักธรรมเบ้องต้นแห่งพระวจนะของพระเจ้า
ื
ื
ท่านทั้งหลายต้องกินน ้านมไม่ใช่อาหารแข็ง 13เพราะว่าทกคนทยัง
ี่
ุ
กินน ้านมนั้น ยังไม่เข้าใจในเรองความชอบธรรม เพราะเขายังเปน
ื
่
็
ั
ี่
ั
็
ผู้เยาว์14อาหารแข็งเปนอาหารส าหรบผู้ใหญ่ ส าหรบผู้ทได้รบการ
ั
ู
้
ี
ฝกหัดอบรมให้สามารถรจักผิดชอบชั่วดแล้ว
ึ
