Page 4 - จากหดหู่สู่ตื่นเต้น
P. 4
ื
ื
่
• 28 เมอเขามาใกล้หมู่บ้านทจะไปนั้นพระองค์ทรงกระท าเหมอนจะทรง
ี
่
ด าเนนเลยไป
ิ
ี
่
ิ
• 29 เขาจึงพูดหน่วงเหนยวพระองค์ว่า“เชญท่านหยุดพักกับเราเพราะว่า
็
จวนเย็นแล้วและวันกล่วงไปมาก” พระองค์จึงเสด็จเข้าไปเพอพักอยู่กับ
่
ื
เขา
ื
• 30 ต่อมาเมอพระองค์เสวยพระกระยาหารกับเขาพระองค์ทรงหยบขนม
่
ิ
ปงโมทนาพระคุณแล้วหักส่งให้เขา
ั
็
็
ู
็
• 31 ตาของเขากหายฟางและเขากร้จักพระองค์แล้วพระองค์กอันตรธาน
ไปจากเขา
่
ื
• 32 เขาจึงพูดกันว่า“ใจเราเร่าร้อนภายในเมอพระองค์ตรัสกับเราตามทาง
ิ
เมอทรงอธบายพระคัมภร์ให้เราฟงมใช่หรือ”
ั
ื
ิ
่
ี
• 33 แล้วคนทั้งสองนั้นกลุกขึ้นในโมงนั้นเองกลับไปยังกรงเยรซาเล็มและ
็
ู
ุ
พวกสาวกสิบเอ็ดคนชุมนุมกันอยู่พร้อมทั้งพรรคพวก
็
• 34 ก าลังพูดกันว่า“องค์พระผู้เปนเจ้าทรงเปนขึ้นมาแล้วจริงๆและได้
็
ปรากฏแกซีโมน”
่
ี
่
่
่
ู
ิ
ี
่
• 35 ฝายสองคนนั้นจึงเล่าความซึงเกดขึ้นทกลางทางและทเขาได้ร้จักพระ
องค์โดยการหักขนมปงนั้น
ั
