Page 32 - ไปรษณยนิเทศ 2566
P. 32
ความผิดเกี่ยวกับตราไปรษณียากร
ี
ื
่
่
ู
้
ึ
ี
ั
้
ขอ ๓๔ ผ้ใดใช้ตราไปรษณียากรซงมเครองหมายแสดงว่าตราไปรษณยากรนนได้
ใช้แล้ว ผู้นั้นมีความผิดต้องระวางโทษตามมาตรา ๗๗ แห่งพระราชบัญญัติ
ไปรษณีย์ พุทธศักราช ๒๔๗๗
้
�
ึ
�
ขอ ๓๕ ผู้ใดทาปลอมหรือแปลงตราไปรษณียากรซ่งใช้สาหรับการไปรษณีย์ให้ผิดไป
ื
ั
ื
ื
จากเดิมเพ่อให้ผู้อ่นเช่อว่ามีมูลค่าสูงกว่าจริง ผู้น้นมีความผิดต้องระวางโทษ
ตามมาตรา ๒๕๔ แห่งประมวลกฎหมายอาญา
ี
�
ื
ข้อ ๓๖ ผู้ใดลบ ถอน หรือกระทาด้วยประการใดๆ แก่ตราไปรษณียากรท่มีเคร่องหมาย
หรือการกระท�าอย่างใดแสดงว่าใช้ไม่ได้แล้วเพื่อให้ใช้ได้อีก ผู้นั้นมีความผิด
ต้องระวางโทษตามมาตรา ๒๕๖ แห่งประมวลกฎหมายอาญา
ี
ขอ ๓๗ ผู้ใดใช้ ขาย เสนอขาย แลกเปล่ยน หรือเสนอแลกเปล่ยนซ่งตราไปรษณียากร
ึ
ี
้
อันเกิดจากการกระทาตามข้อ ๓๕ หรือข้อ ๓๖ ไม่ว่าการกระทาน้นๆ
�
�
ั
จะได้กระท�าภายในหรือนอกราชอาณาจักร ผู้นั้นมีความผิดต้องระวางโทษ
ตามมาตรา ๒๕๗ แห่งประมวลกฎหมายอาญา
ื
ขอ ๓๘ ผู้ใดทาเคร่องหมายหรือวัตถุสาหรับปลอมหรือแปลงตราไปรษณียากร หรือ
้
�
�
ั
มีเคร่องมือหรือวัตถุเช่นว่าน้นเพ่อใช้ในการปลอมหรือแปลง ผู้น้นมีความผิด
ื
ั
ื
ต้องระวางโทษตามมาตรา ๒๖๑ แห่งประมวลกฎหมายอาญา
ข้อ ๓๙ ถ้าการกระท�าตามข้อ ๓๕ ข้อ ๓๖ ข้อ ๓๗ หรือข้อ ๓๘ เป็นการกระท�าเกี่ยวกับ
�
ตราไปรษณียากรของต่างประเทศ ผู้กระทาต้องระวางโทษตามมาตรา ๒๖๒
แห่งประมวลกฎหมายอาญา
๒๔
