Page 35 - JCI 7th edition - BPK9 hospital
P. 35

มาตรฐานการรับรอง JCI สำหรับโรงพยาบาล ฉบับที่ 7                                                35


                   o ให้ตัวอย่างมาตรการชั่วคราวซึ่งเป็นการดำเนินการเพื่อรับรองความปลอดภัยของผู้พำนักอาศัยในอาคารใน
                   ช่วงเวลาที่คุณสมบัติและระบบความปลอดภัยจากอัคคีภัยที่บกพร่องหรือไม่สามารถใช้งานได้ เนื่องจากการ

                   ก่อสร้าง การบำรุงรักษาหรือการชำรุดหรือซ่อมแซม

                   o มาตรการเหล่านี้ไม่จำเป็น แต่ให้ตัวอย่างที่เกี่ยวข้องกับข้อกำหนดตามมาตรฐาน FMS.8 และ FMS.8.3
                • แก้ไขการแก้ไขเล็กน้อยตลอดทั้งบท


                           รพ.บางปะกอก 9 อินเตอร์เนชั่นแนล
            คุณสมบัติและการศึกษาของบุคลากร (SQE)
                • ภาพรวม: ส่งเสริมการทบทวนหลักฐานคุณสมบัติของผู้ประกอบวิชาชีพด้านการดูแลสุขภาพที่ได้รับใบอนุญาต

                    เป็นโอกาสอันดับแรกและสำคัญที่สุดสำหรับโรงพยาบาลในการปกป้องผู้ป่วย

                • SQE.3, เจตจำนง: เพิ่มความคาดหวังว่ากระบวนการประเมินผลในการว่าจ้างสมาชิกบุคลากรสายคลินิกที่มี
                    คุณสมบัติ รวมถึงการประเมินความสามารถของสมาชิกบุคลากรในการใช้งานเครื่องมืออุปกรณ์ทางการแพทย์

                    และการเตือนภัยทางคลินิกและการดูแลการจัดการยาเฉพาะในพื้นที่พิเศษ

                • SQE.7              ใช้อบรมภายใน
                   o ME 3: แยกและชี้แจงข้อกำหนดเกี่ยวกับการปฐมนิเทศพนักงานที่มากับผู้ประกอบวิชาชีพอิสระและให้การ
                                                           ห้ามจำหน่าย
                   ดูแลรักษาและบริการ

                   o ME 4: รวมกับ ME 3 เดิม ให้รวมถึงอาสาสมัครอยู่ในแผนงานปฐมนิเทศของโรงพยาบาล
                   เจตจำนงของ SQE.8.1 และ SQE.8.1.1: เพิ่มเจตจำนงของ Standard SQE.8.1 เดิม เพื่อให้ครอบคลุม

                   มาตรฐานใหม่ใน SQE.8.1.1, มีตัวอย่างเพิ่มเติมสำหรับบุคลากร

                • SQE.8.1
                   o มาตรฐาน: แยกมาตรฐาน SQE.8.1 ที่ต้องการให้ความสามารถของบุคลากรในด้านเทคนิคการช่วยฟื้น

                   คืนให้เป็นไปตามระดับของการฝึกอบรมซึ่งได้รับการระบุให้มุ่งเน้นไปที่สมาชิกบุคลากรที่ให้การดูแลผู้ป่วย

                   (SQE.8.1) และบุคลากรอื่น ๆ ที่โรงพยาบาลกำหนด
                   o ME 1: แยกจาก ME 1 เดิม เพื่อแยกแยะความต้องการการฝึกอบรมการช่วยชีวิตขั้นพื้นฐานสำหรับ

                   บุคลากรทุกคนที่ให้การดูแลทางคลินิก รวมถึงแพทย์ (SQE.8.1) และบุคลากรอื่น ๆ ที่ไม่ได้ให้การดูแลผู้ป่วย
                   (SQE.8.1.1 ใหม่)

                   o ME 2: ชี้แจงว่าระดับการฝึกอบรมการช่วยชีวิต (พื้นฐานหรือขั้นสูง) จะต้องเหมาะสมกับบทบาทของ

                   บุคลากรที่ให้การดูแลทางคลินิก
                   o MEs 3 และ 4: คงไว้สำหรับข้อกำหนดให้บุคลากรที่ให้การดูแลรักษาทางคลินิกใน SQE.8.1 และทำซ้ำ

                   สำหรับบุคลากรที่ไม่ได้ให้การดูแลผู้ป่วยตามข้อกำหนด SQE.8.1.1, MEs 2 และ 3
                • SQE.8.1.1

                   o มาตรฐาน: แยกมาตรฐาน SQE.8.1 ที่ต้องการให้ความสามารถของบุคลากรในด้านเทคนิคการช่วยฟื้น

                   คืนให้เป็นไปตามระดับของการฝึกอบรมซึ่งได้รับการระบุให้มุ่งเน้นไปที่สมาชิกบุคลากรที่ให้การดูแลผู้ป่วย
                   (SQE.8.1) และบุคลากรอื่น ๆ ที่โรงพยาบาลกำหนด
   30   31   32   33   34   35   36   37   38   39   40