Page 28 - รกทสด สดทรก_Neat
P. 28

28                      รักที่สุด สุดที่รัก                                                                          ปอ ปาลิตา                       29


          คนหรือเปล่าคะ"                                                                                     เขายกมือขวาหยิบผมเธอขึ้นมาจูบ แล้วใช้ฝ่ามือลูบไล้

                  เขาหัวเราะหึๆ                                                                      แก้มเธออย่างแผ่วเบาทะนุถนอม
                  "ผมพูดความจริง แต่บังเอิญพูดกับคุณวิเลยดูเหมือน                                            “คุณวิ...คุณคือสุดที่รักของผม” อนุวัฒน์พึมพ�า “ไม่มี

          เจตนาปากหวาน"                                                                              ผู้หญิงคนไหนอีกแล้วที่ผมจะรักมากไปกว่าคุณ ขอบคุณโชค

                  อนุวัฒน์ละสายตาจากสร้อยมองหน้าวรัญญา ต่างฝ่าย                                      ชะตาที่น�าพาให้เรามาพบกัน”

          ต่างสบตากัน ความเงียบเกิดขึ้นชั่วขณะ แล้วชายหนุ่มก็ก้มจูบ                                          สิ้นค�าพูดเขาก็หอมแก้มและบรรจงจูบหน้าผากเธอ
          ริมฝีปากพยาบาลสาว เธอตกใจดิ้นรนขัดขืน แต่แล้วก็หลับตา                                      แล้วค่อยๆ ดึงแขนออกจากศีรษะวรัญญา แต่เธอยกมือรั้งแขน

          พริ้มยกสองมือโอบรอบคอเขา อนุวัฒน์ค่อยๆ พาเธอไปที่เตียง                                     เขาไว้

          ประคองให้นอนบนที่นอนอ่อนนุ่ม                                                                       “วิก็ขอบคุณทุกสิ่งทุกอย่างเหมือนกันค่ะ” กล่าวเบาๆ

                  นกสองตัวบนกิ่งไม้ข้างหน้าต่างห้อง ส่งเสียงร้องจิ๊บๆ                                ไม่ลืมตา “ที่ช่วยให้วิได้มีโอกาสรู้จักคุณวัฒน์ คุณบอกวิคือสุด
          ก่อนจะชวนกันบินจากไป หนุ่มสาวได้ปลดปล่อยอารมณ์ ความ                                        ที่รัก คุณก็คือผู้ชายที่วิรักที่สุด...”

          รัก ความรู้สึกให้แก่กันอย่างดื่มด�่า ผลัดกันรุกรับด้วยจังหวะพลิ้ว                                  อนุวัฒน์กอดเธอและระดมจูบทั่วใบหน้า ตอบรับความ

          ไหว เพลิงเสน่หาเร่าร้อนรุนแรง แทบจะหลอมละลายร่างคนทั้ง                                     ในใจที่วรัญญาสารภาพให้เขารู้...
          สองเป็นร่างเดียวกัน เสียงครางปิ่มจะขาดใจด้วยรสสวาทแผ่

          ซ่านทั่วสรรพางค์ เสียงพร�่าเพรียกเรียกกันจนฟังไม่ได้ศัพท์ การ                              ชายหนุ่มรู้สึกตัวตื่นเวลาบ่ายสองโมง วรัญญาไม่อยู่แล้ว

          โรมรันพันตูด�าเนินไปเนิ่นนาน ที่สุดแล้วความเคลื่อนไหวก็ผ่อน                                เขาพรวดพราดลุกขึ้นเรียกหาเธอ แต่ไม่มีเสียงขานรับ ตะกร้า
          ลงถึงสงบนิ่ง มีเพียงเสียงลมหายใจแผ่วเบา เมื่อสองหนุ่มสาว                                   หวายใส่ของกินกับขนมครกและนมสดยังอยู่บนโต๊ะ มีกระดาษ

          ต่างบรรลุเส้นชัยอันเกษมสุข                                                                 แผ่นเล็กๆ เสียบใต้ตะกร้า ปากกาด้ามหนึ่งวางข้างๆ

                  เวลาผ่านไปตามล�าดับ อนุวัฒน์กับวรัญญานอนเคียง                                      บนกระดาษมีข้อความเขียนด้วยลายมือสวยงามว่า
          คู่กันบนเตียง หญิงสาวหนุนแขนซ้ายของเขา ฝ่ายหญิงหลับ ฝ่าย                                           “วิกลับก่อนนะคะ ขอโทษที่ไม่บอกล่วงหน้า คุณวัฒน์

          ชายตะแคงข้าง มองสาวสวยที่อยู่ตรงหน้าด้วยความรักและ                                         ช่วยทานขนมในตะกร้าด้วยค่ะ”

          หวงแหน                                                                                                                         วิ
   23   24   25   26   27   28   29   30   31   32   33