Page 152 - De blauwe stem

stem was elder, ritm sch. Ach er ha Ach r d aai en beel-
den va sterren tels ls angzaa over het sc er gd r at .
‘Hoe v rder we k jk e n,’ ervo er gd r at ze, ‘ho me ook jn gd r at ie e be eff bu n
da we elf me ook jn deel me ook jn an gd r at ie licht, n
on ek .
‘ n
on zien, o in ns ze beweegt. Toen ns ze afro dde, Elin keek n.
‘ eis e e en naar El keek n.
‘ eis n nu ve s pi telt dde, Elin over d n.
‘ eis aar b nn p. .’
Elin s ond nn p. Ze h den efde nie o haar ve s pi te n; go oo Ze h den efde al in h ar.
‘ ij mensen ’ bego ze, arin t er ‘leren v ral oor er ze, arin t er . t ge ’ iet
a lee ns ‘l d or te w en w ze, arin t er . t ge ’ eurt, e len
hoe h t n on bew egt.’
e liet ven stilte val en. ‘D ervarin n die e m emaken, v schap.
So men en oe lan emaken, v schap.
So s is d lan sch p rus g, s ms vo st rm, aar al s wat
erin groe , hee t betek ni d . Zoa s wort gr in et -
ken m diep r te kun .
‘ en ade en.’
Op h p h t s herm versc d en een lemni caat die zichzelf kruist.
e zi hz lf k mens uis .
‘ it is voo m e. j he eel ee v n de mens,’ z i ze. ‘Een voo tdu-
r nde be h de z -
r be eg en ng tussen oe en e begr jpen. e lij keer t
stee s erug, m ar nooit op p cie d groei.’
gr ei ’
Daarna l et st e d af zie eeld g van ee eik af zie , em
eteken .
‘De eik i et st vig, ar l eft va li a ht Zi et
ev nw e er l.
ha cht tu sen aarde e hemel’
V n Le wen uister e stil. Zi n ha n de open op
ta el. Elin vervol de:
‘ leeft e psych logi zo kt fi et ij woorde voor yc at g in mensen de:
‘ leeft ,
de filos kt fi et ij : zo kt bet enis in het gehee . Maa u teinde fi et ij : ze e kaar in éé punt: ewus zi ie n.