Page 18 - De blauwe stem

ene ru e n de re ne ru aa aa aar kindere en vo was ene ru , i der et een ru w
stu spe dere tee voor zic . Het ater e n de re ne ru aa aa te g voel e om oud n zwaa in h ar hande , maa tegel jk zi oo ar za ge en ht genoeg te vera dere ,
het liet jk zi h u Ee tnod ar za ge en me om ee vor te vi den .
‘J h u Ee e h t
met een lichte stem
gaf ui et u ee or v Ee ui le r h et at over jle en r n de spen .
‘Je h me Je ef ie
t he ar niet met
en tee e we en wat h s t g t at orde ,’ ei . ev ze jn wa .
‘ et zi al n de en tee . Jij oeft het alleen m t .’
te halen.’
lin gliml chte. Dat k on g bijn als ijn f d et st en z lf een g -
he m bew ard , te ijn f d et oa s zi g.
Z er e i zich droeg.
Ze b go t ch voorz htig te ra pen, lui terend n ar het churend
geconce geluid, erw jl jl l ngzaam ee vor zi ht aa aar erd die e zelf
n n et her ende. Ze werkt geconce tre rd, erw jl ze imp et st f
al e n du ne waas op haar vin rs ac ter le ma f. Eers ha ze imp and gedach aan e n ze imp and l hart e of n kl ine spt vogel, ma r hoe
mp an nd ij er ze ine spt en vijlde, l, e, ho jk dui elijke er e v ij ie
rs uit de
st en t oo schijn kwa .
De doc t di ron liep kee even ov haar cho der.
Moo , dat heeft ee ige ig r chting,’ ze on oo at z ze liep weer verder.
ep w er erd tee n h r.
lin ag h t : as e t ij g echt oen ze w e erd tee n h draa de tee n h t lic as e t ij g an het raa men t : e lijn n di ze zonder an ha ge olgd, vorm -
den s raa men twee l ssen di elk ar r kten Een per-
fect, m ar onmis ig.
Ze liet het ge ge ee e ti en schap z kken e st arde rna gel in r. D ste n
had z ar z ha .
E zelf rna gel in kk id ha de vo d m ez s ad er alti al rna gel in ar ha .
E vo j had
allee de ove tollige st jes eggeha ld ve .
Even vo lde ze d zel bi de he ril ing s al vo or Z zel bi de he ha .
E vo h ee n k en a s bi de .
E vo h ee n t ste eer at d acht voor haa ve schen ee n t as. Z hield
d ste st st, vige v st st, . Z het leek o het en geh