Page 19 - De blauwe stem

De blauwe stem
m
te en d t ze nog nie hele al kon ho h t en.
Z s van n et he m de stee le .
Z i an ng e haar h nd n draaid hem an zaam ond .
De pek egi glans van het .
De pek egi teen .
Z i an ng e ac n rm n et he o li ht, en in d t et de oo omen t
lee de ac van ac t n orm er et a een en van ac t n orm er maar oo ee be egi g.
Ze ad sse et de oo tr de gevoel dat de ad sse t ro ilde , dat er iets doo hee n
stroom e wa ander n ni kond n zi n. N er ast ek een
jonge ni ig ee.
‘ é, at t i nd ijkt ht,’ w n l e n a ht,’ zei j achteloo ‘B jzo de ke e
heb ik nog noo at t i nd mand it e n ste w n Elin kni te, m r ze niets.
Zijn woorde be kn es ig igde w n
d t ze ze f a ee vo lde: dat di gee n
ge euw ne v de: rm as, maa f a ee symboo da opn , st n
ge euw bij haar
was er ggekee d. D doce kwam ang opn , st eek met vin ers ov r het gla ke de k ’ oppervlak glim achte ov .
‘ j ta n oms k n dra est e st en jou, i t nders m.’ e ble k ’ f ra ‘W ns w oe ven sta .
‘ j ta n ek ? oms k n dra id de teen in ha r and. ‘We t j tr uwens hoe d ek ? r-
n heet? n de w sk nde dra noe en ze het n l mnisc at.
et staat voo one ndighe d. st we ie gi lusse die onder loeie he , on d onder egin n zon er e nde.’
en paar an ere d elnemers bog n ni er n e.
en uw n, re n gieri over de
steen, aar uisterde mee ter oops. Voor lin da n, re n , ee tegen
b even d wo rden angen, z wo en zwa rde leen.
al-
leen.
‘H en en t bijzonder ee er i d ,’ ver olgd ee er i d docent, ‘ at d lemni mni caa rad t
niet allee een re ‘H en en e nd g sy boo is. e t t, iet h e t t, ba g, aa rug in
ku e t t, ba g, aa in filosofi e, in spi tue en e rad ties. Het eke s, is een Het eke s, van
bal Het eke s, an s roming, va tw e bewe ingen ie e kaar s eeds
weer v nden. Vee me dig sen gebruik n he r
ver als symbool oo n he r
ver ym on n enheid of voor de nei me dig leven zelf.’
leven elf. g aa ’
Eli voelde haar ha s eller klopp n. n
d