Page 11 - Blauwe stem proef

haar en Noor. Het geheim dat zij gedeeld hadden, maakte hun
vriendschap stiller en tegelijk sterker. Soms zeiden ze er niets
over, maar een blik of een lach was genoeg om te weten dat ze
elkaar begrepen.
Het gewone leven ging intussen door. School, huiswerk, Luuks
trainingen, gesprekken thuis, alles liep in hetzelfde ritme. Maar
onder de stroom van alledaagse dingen borrelde er bij Elin
steeds een dubbele beweging: de stem die zacht bleef klinken,
en de poort die ergens op haar wachtte.
Hoofdstuk 6
In de les biologie zat Elin geconcentreerd te luisteren. Terwijl
de leraar uitleg gaf over kringlopen in de natuur, maakte ze
aantekeningen met haar vaste, ronde handschrift. De verban-
den leken zich vanzelf in haar hoofd te ordenen; het ging haar
gemakkelijk af. Naast haar stak Noor haar vinger op.
“Maar meneer,” zei ze, “als alles in een ecosysteem met elkaar
verbonden is, geldt dat dan niet ook voor de sterrenhemel en
onze aarde? Of zijn dat gescheiden werelden?”
De leraar keek even op, zijn krijtje half in de lucht. “Dat is meer
een vraag voor natuurkunde dan voor biologie,” antwoordde
hij, zichtbaar verrast. Noor grijnsde, zette snel een aantekening
in de kantlijn van haar schrift en tekende er een kleine spiraal
bij alsof ze de verbinding meteen wilde vangen. Elin keek naar
de tekening en glimlachte. Ze kende Noors manier van denken:
altijd groter, altijd verder kijken dan het boek voorschreef.
In de pauze zaten ze samen op het schoolplein, brood in de
hand. Noor vertelde met glimmende ogen over een artikel dat
ze had gelezen over zwarte gaten. Ze maakte gebaren in de
lucht, cirkels die steeds kleiner werden.