Page 35 - kulaktan kulağa
P. 35
Baykuş, tüm ciddiyetiyle herkese seslendi:
“Bu orman hepimizin. Tek arzumuz burada huzurlu bir şekilde, dostça yaşamak.
Ancak bir olursak tüm zorluklarla baş edebiliriz. Bu yaşanan hepimize ders olsun.
Çünkü birbiri hakkında söylenti çıkaranlara kimse güvenmez ve onlarla arkadaş
olmak istemez.“
Herkes birbirine bakıp “Doğru!“ diyerek bu düşünceyi onayladı.
Baykuş, bana dönüp göz kırptı. “O zaman bu sorunu tatlıya bağladık. Şimdi bu
güzel yaz havasının tadını çıkaralım. Herkes sofra başına!“ diyerek tüm hayvanları
bir araya topladı.
O gün geç saatlere kadar güldük, eğlendik. Ormanımızı ne kadar çok
sevdiğimizi bir kez daha anladık.
