Page 25 - konuşarak anlaşabiliriz

Tam içimden “Ohh! Gelmedi.“ diyordum ki Aykut’un “Dur, dur!“ diye bağırdığını
duydum. Neyse ki hızla servise bindi. Annem de konuşmaya fırsat bulamadı.

Kurtuldum ama biliyorum, annem kesin öğretmenimi arar veya okula gelir.
Tabii bu binişin bir de inişi var. Henüz okulun birinci ayı. Kalan yedi ayda, her
inişte bir organım hasar alacaksa...
Sınıfa gidene kadar tetikteydim. “Çelme takacak mı, itecek mi?“ korkusuyla

arkama baka baka merdivenleri çıktım.
Aydın ve Bilge hemen yanıma geldiler:
- İyi misin, Alperen?
- İyiyim, turp gibiyim.

Aydın her zamanki şakacı hâliyle gülerek konuştu:
- Evet, belli. Yaralı Başkan!
Bilge ekledi:
- Biz seni sağlam seçtik, yaralı geldin!

23