Page 84 - หลักสูตรวิชาป้องกันทุจริต
P. 84

S (sufficient) ความพอเพียง
           พระราชดำารัสพระราชทานแก่บุคคลต่างๆ ที่เข้าเฝ้าฯ ถวายชัยมงคลเนื่องในโอกาสวันเฉลิมพระชนมพรรษา

           ณ ศาลาดุสิดาลัย สวนจิตรลดาฯ พระราชวังดุสิต วันศุกร์ที่ ๔ ธันวาคม ๒๕๔๑
                      ำ
                                                                                ำ
                  “...ค�ว่�พอเพียง มีคว�มหม�ยกว้�งออกไปอีก ไม่ได้หม�ยถึงก�รมีพอส�หรับใช้ของตัวเอง
           มีคว�มหม�ยว่�พอมี พอกิน พอมีพอกินนี้ ถ้�ใครได้ม�อยู่ที่นี่ ในศ�ล�นี้เมื่อ ๒๔ ปี ๒๕๑๗ ถึง ๒๕๔๑
                  ี
                                                     ้
                    ่
                                                                                ่
                                    ่
                               ้
            ก็ ๒๔ ปใชไหม วันนั้นไดพูดถึงว� เร�ควรจะปฏิบัติใหพอมีพอกิน พอมี พอกินนี้ก็แปลว�เศรษฐกิจพอเพียง
           นั่นเองถ้�แต่ละคนพอมี พอกินก็ใช้ได้ ยิ่งถ้�ทั้งประเทศพอมีพอกินก็ยิ่งดีและประเทศไทยก็เวล�นั้น
            ก็เริ่มจะเป็นไม่พอมี พอกิน บ�งคนก็มีม�ก บ�งคนก็ไม่มีเลย สมัยก่อนนี้พอมี พอกิน ม�สมัยนี้ชักจะ
            ไม่พอมีพอกิน จึงต้องมีนโยบ�ยที่จะทำ�เศรษฐกิจพอเพียง เพื่อที่จะให้ทุกคนมีพอเพียงได้...”
                      ำ
                  “...ค�ว่�พอก็เพียง พอเพียงนี้ก็พอดังนั้นเอง คนเร�ถ้�พอในคว�มต้องก�ร ก็มีคว�มโลภน้อย
                                                ้
                                            ้
                                                                                              ่
            เมื่อมีคว�มโลภนอย ก็เบียดเบียนคนอื่นนอย ถ�ทุกประเทศใดมีคว�มคิด อันนี้ไมใชเศรษฐกิจ มีคว�มคิดว�
                         ้
                                                                             ่
                                                                           ่
             ำ
            ท�อะไร ต้องพอเพียง หม�ยคว�มว่� พอประม�ณ ไม่สุดโต่ง ไม่โลภอย่�งม�ก คนเร�ก็อยู่เป็นสุข
                                                     ่
                                                       ้
                                                                                ้
                                                                            ้
                                                 ้
           พอเพียงนี้อ�จจะมีม�ก อ�จจะมีของหรูหร�ก็ได แตว�ตองไมไปเบียดเบียนคนอื่น ตองใหพอประม�ณ พูดจ�
                                                    ่
                                                           ่
           ก็พอเพียงทำ�อะไรก็พอเพียง ปฏิบัติตนก็พอเพียง…”
                                                                                             ้
                       ่
                                         ่
                  “...อย�งเคยพูดเหมือนกันว� ท�นทั้งหล�ยที่นั่งอยูตรงนี้ ถ�ไมพอเพียงคืออย�กจะไปนั่งบนเก�อี้
                                                                 ้
                                                           ่
                                           ่
                                                                    ่
                                             ำ
            ของผู้ที่อยู่ข้�งๆ อันนั้นไม่พอเพียงและท�ไม่ได้ ถ้�อย�กนั่งอย่�งนั้นก็เดือดร้อนกันแน่เพร�ะว่�อึดอัด
                                                   ่
                                                                               ่
                                                            ์
            จะท�ใหทะเล�ะกัน และเมื่อมีก�รทะเล�ะกันก็ไมมีประโยชนเลย ฉะนั้นควรที่จะคิดว�ท�อะไรพอเพียง...”
                  ้
               ำ
                                                                                 ำ
                  “...ถ้�ใครมีคว�มคิดอย่�งหนึ่งและต้องก�รให้คนอื่นมีคว�มคิดอย่�งเดียวกับตัวซึ่งอ�จจะไม่ถูก
                                                                                     ้
                                                                                ่
            อันนี้ก็ไมพอเพียง ก�รพอเพียงในคว�มคิดก็คือแสดงคว�มคิด คว�มเห็นของตัวและปลอยใหอีกคนพูดบ�ง
                                                                                              ้
                   ่
            และม�พิจ�รณ�ว่�ที่เข�พูดกับที่เร�พูด อันไหนพอเพียงอันไหนเข้�เรื่อง ถ้�ไม่เข้�เรื่องก็แก้ไขเพร�ะว่�
            ถ้�พูดกันโดยที่ไม่รู้เรื่องกัน ก็จะกล�ยเป็นก�รทะเล�ะ จ�กก�รทะเล�ะด้วยว�จ�ก็กล�ยเป็นก�รทะเล�ะ
            ด้วยก�ย ซึ่งในที่สุดก็น�ม�สู่คว�มเสียห�ย เสียห�ยแก่คนสองคนที่เป็นตัวก�ร เป็นตัวละครทั้งสองคน
                              ำ
                                                    ำ
            ถ้�เป็นหมู่ก็เลยเป็นก�รตีกันอย่�งรุนแรง ซึ่งจะท�ให้คนอื่นอีกม�กเดือดร้อน ฉะนั้น คว�มพอเพียงนี้
            ก็แปลว่� คว�มพอประม�ณและคว�มมีเหตุผล...”
                    ำ
                  สานักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ได้ประมวลและกลั่นกรอง
                       ำ
            จ�กพระร�ชด�รัสของพระบ�ทสมเด็จพระปรมินทรมห�ภูมิพลอดุลยเดช เรื่องเศรษฐกิจพอเพียง และขอ
            พระร�ชท�น พระบรมร�ช�นุญ�ตนำ�ไปเผยแพร่ ซึ่งพระบ�ทสมเด็จพระปรมินทรมห�ภูมิพลอดุลยเดช
            ทรงพระกรุณ�ปรับปรุงแก้ไขและทรงพระกรุณ�โปรดเกล้�โปรดกระหม่อม พระร�ชท�นพระบรม
            ร�ช�นุญ�ตต�มที่ขอพระมห�กรุณ�โดยมีใจคว�มว่�
                  “เศรษฐกิจพอเพียง เป็นปรัชญ�ชี้ถึงแนวก�รด�รงอยู่และปฏิบัติตนของประช�ชนในทุกระดับ
                                                         ำ
            ตั้งแต่ระดับครอบครัว ระดับชุมชน จนถึงระดับรัฐ ทั้งในก�รพัฒน�และบริห�รประเทศให้ดำ�เนินไป
            ในท�งส�ยกล�ง โดยเฉพ�ะก�รพัฒน�เศรษฐกิจเพื่อให้ก้�วทันต่อโลกยุคโลก�ภิวัตน์ คว�มพอเพียง
                                                        หลักสูตรรายวิชาเพิ่มเติม “การป้องกันการทุจริต”  77
   79   80   81   82   83   84   85   86   87   88   89