Page 75 - 80 เล่ม ที่ครูภาษาไทยควรอ่าน

๖๑

ื
ขอนไม้ก้นแม่น้้าใต้เงาแดดเมลืองมลัง ม่านหน้าต่างพลิ้วกระพอ
เหมือนหนวดปลาหมึก ไฟจราจรซึ่งเอาแต่สลับสีเหงาๆ ในความมืด

กลางถนนร้าง และเรื่องสั้นของใครสักคน ซึ่งเขียนถึงหอยที่ตื่นขึ้น

แล้วพบว่าท้าเปลือกของตัวเองหายไปในระหว่างหลับ เพื่อจะใช้ครึ่ง
้
ชีวิตที่เหลือคืบขยักไปอย่างเปลือยเปล่า อางว้าง เหน็บหนาวบน
หาดที่โพลนพราวด้วยเปลือกขาวนับล้านๆมุดเข้ามุดออกบ้านน้อย

ั
ไร้เจ้าของพวกนั้นไล่ไปทีละอน ทีละอน แต่อนิจจา...ไม่มีเปลือก
ั
เปล่าใดจะพอดีได้ เหมือนเปลือกเก่าร้าวบิ่นที่ตนท้าหาย...ไม่มีเลย

๒. การใช้สัญลักษณ์ต่าง ๆ มากมายถูกซ่อนไว้ในเกือบจะทุกบท
ี
ตอนของเรื่อง มากจนให้ความรู้สึกราวกับมีเนื้อหาอกมากมายที่ถูก
ซ่อนไว้ ตัวอย่างเช่น การเลือกเบาะลายดอกโบตั๋นมาประดับไว้ใน
ห้องของชารียานั้นก็เพราะตามคติความเชื่อของชาวจีนดอกโบตั๋น

เป็นดอกไม้ที่จะน าพาความโชคดีมาสู่ชีวิตคู่ของหญิงสาว หรือการ

ี
่
มองเห็นนกนางแอ่นได้เพยงแค่ปราณกับชารียาก็เพราะนกนางแอน
สื่อถึงคู่แท้ที่จะรักเดียวใจเดียวชั่วนิจนิรันดร์ ซึ่งสัญลักษณ์เหล่านี้
มีปรากฏอยู่ในทุกบทตอนของเรื่อง วีรพร นิติประภา ยังสอดแทรก

เรื่องราว รายละเอยดต่างๆของข้อมูลที่เกี่ยวกับ วัฒนธรรมอาหาร
ี
ขนบธรรมเนียม บทเพลงและสถานที่ต่าง ๆ ลงในเนื้อเรื่องได้อย่าง

ลงตัว จนบางครั้งได้รับความรู้สึกเหมือนกับผู้อ่านได้ร่วมเสพกลืนสิ่ง
เหล่านั้นตามตัวละครไปด้วย