Page 102 - PetPraUma 01
P. 102

ดารินถามยิ้มๆ ขณะที่เห็นเขาลูบคลําอยู)อย)างพออกพอใจ

                                                              ็
           )
                )
                                 ั
                                             ิ
                                                                           ็
                                                                 ิ่
       )
                                                      ั
                       ิ
  “อยาวาแตเคยยงเลยครบ  ตวจรงของมนผมกเพงเคยเหน  เคย
                                       ั
                                                                        ็
                                                   ื
                         F
                 ั้
                     ี้
          >
                               ั้
  แตะตองครงนเปนครงแรกนอกเหนอไปจากการเหนในแคต
  ตาล็อก”
  จอมพรานตอบอย)างสงบ ยกขึ้นส)องดูศูนย
                                                       "
                                       )
                 ิ
                                      ู>
                                                            ั
                                                         >
  “ลองดสกนดส แลวคณจะรวาไดโนเสาร ถายงมเหลออยกลมทง
                                                      "
                     ิ
                          >
             ั
                                                                                   ั้
           ู
                                                                             ็
                                                                               >
                                                                ี
                              ุ
                                                                           ู)
                                                                     ื
  เปFน”
                                                                     >
       )
                                                        ํ
                                                    ู
                             ั
                                 )
                                    ั
                                                                                   ั
                  ั
  “ไมหรอกครบ ผมกลววาตวผมเองจะถกอานาจสะทอนถอยหลง
  ของมัน ถีบล>มลงเสียก)อนที่ไดโนเสาร"จะล>ม”
                            >
                                                 ิ
                                ็
                                                                      ิ
     ิ
                                                                        ั
  รพนทรพดยมๆ  แลวกเปลยนไปหยบ  .458  แอฟรกนแมกนม
                                                                                  ั่
                  ิ้
                                     ี่
              ู
           "
  ขึ้นมากระชากลูกเลื่อนทดลองด ปากก็พึมพําต)อไปว)า
                                          ู
              ิ
  “ให>ตายซ ผมเห็นคลังปrนของคุณชายแล>ว ตื่นเต>นเสียกว)าที่จะได                       >
                                                         ี
                                                             ุ
                                                ั
                                         ั
                                             )
         ุ
                                ี
  เหนขมเพชรพระอมาเสยอก มนนารกไปเสยทกกระบอก และคน
     ็
                                    ี
                         ุ
                                                                                   )
                           Q
                        ี
               ็
                                                     F
                                                                ิ
                                            ั
                                                              ั
                                                                              )
     )
                      )
  อยางผมกคงไมมปญญาจะหามนมาเปนสมบตได                                       แต...นา
                                                                   >
                 ื
                                                                            >
     ี
                                                                   )
  เสยดายเหลอเกน  ถาเราขนมนไปหมดกตองแปลวา  เราตองเอา
                                        ั
                                                     ็
                                                       >
                            >
                      ิ
                                               ั
                             ี่
                                            ึ่
                                                                           >
                                     >
                                 )
    ั
  มนไปทงไวชวคราวทหลมชาง ซงยงไมรแนเลยวา จะไดกลบมา
                >
                                                                               ั
                  ั่
                                                          )
                                                                 )
                                                    )
           ิ้
                                                      ู>
  เอามันคืนไปหรือเปล)า”
                                                                               ื
                                                                           ํ
                      ุ
               ิ
                                                  ิ
                              r
                            >
  “ตามปกต  คณใชปนขนาดและชนดไหนเปนปนประจามอใน
                                                                 r
                                                             F
  เวลาเข>าปOา?” เชษฐาถาม
  [Kindle PDF Book] เพชรพระอุมา | ไพรมหากาฬ เล ม ๑ by Thai Kindle Book Club   Page 102
   97   98   99   100   101   102   103   104   105   106   107