Page 201 - PetPraUma 01
P. 201

อยู)กับพื้นอีกสามตัวก็วิ่งกระเจิงให>เห็นไม)เปFนระเบียบผ)านมาอีก

                                                                     ็
                                                                )
                                                                                   >
                                                                         ุ
                                              ิ่
                                          ุ
                                                              ี่
                                                      >
  ปQง! ล>ม...อีกปQง! เหยื่อของกระสนวงไปไดสามสชวงกทรดขาหนา
                                                                                   ั
                                                                             ั้
  ลง และอีกปQง! อันเปนนัดสุดท>ายที่บรรจุอยู)ในปrนกระบอกนน ตว
                            F
  ใหญเขางามทสดพลกตลงกาไปอยางนาดรพนทร  ไพรวลย  ลด
                    ี่
                                                       ู
                                ี
        )
                                                                 "
                                                           ิ
                                                                              "
                      ุ
                                              )
                                                   )
                                  ั
                                                                          ั
                            ิ
             ั
  ปนลง หนมาหรตาใหนายจางคนสวยของเขานดหนง แลวสงปน
                             >
                      ี่
                                                              ิ
                                                                    ึ่
                                                                               )
                                                                           >
    r
                                                                                  r
                                     >
                         )
    ื
                                  r
                                                                                   >
                                                                           >
                            >
  คนไปให ดารนไมไดรบปน แตยนกอดอกเฉย หนางอ จองหนา
                                                                  >
            >
                              ั
                                          )
                   ิ
                                            ื
  เขา
                                 ิ
                             ิ
                                              >
     €
            )
                                                            F
                                                                                    ึ
  “ออ แนละซ ถาคณยงผด เราจะจางคณใหเปนพรานนาทางมาร
                                                                        ํ
                                                   ุ
                     >
                  ิ
                         ุ
                                                         >
  มันอาชีพของคุณอยู)แล>วนี่นะ”
                                                               ิ
                                                           >
                                                       ิ
                                        F
      )
                     ั
                   ิ
                                   ั
  หลอนแสดงนสยพาล  อนเปนธรรมชาตแทจรงของเพศ  จอม
                                                    )
                                                                              ิ
                                                                                ั
                    ิ
            ิ
                                                                    ็
                                                                            ี
                                                           ิ่
                          ึ่
                                          ี
  พรานเบกตานดหนงอยางลอเลยน  หลอนเพงจะเหนเขามนสยข                                    ี้
                                     >
                                )
  เล)นอย)างเงียบๆ ครั้งนี้เปFนครั้งแรก ผิดกับอาการเคร)งขรึม
  เหี้ยมเกรียม อันดูเปFนบุคลิกพื้นหน>า
  “ขออภัย ที่ลูกแกะบังอาจกวนน้ําให>ขุ)น”
       >
                                         )
            ู
              ิ
                                                             O
                                                                             ื่
                                                   F
                                                                                  ั้
  “แน! ดซ ออ! นหมายความวา ฉนเปนหมาปาขพาลหาเรองงน
                        ี่
                                              ั
                                                                 ี้
                 >
   ึ
  ร”
                                                                   )
       )
  “อยามวทะเลาะอยกบผมเลยครบ  ยงเลยงผาดกวา  กาลงสนก
                                                                                  ุ
                                                                         ํ
                                                                             ั
                                                      ี
                           ู)
                                                  ิ
           ั
                                           ั
                                                               ี
                             ั
                ั
                                                        ุ
                       ั
                                       ุ
                             r
                                              ิ
                                                                            >
    ี
              ี่
                                                               ุ
                                                                    ็
       ี
  ทเดยว นยงไงครบ ปนของคณหญง บรรจกระสนเรวๆ เขาเถอะ
                r
         ุ
                                                                 )
                                         ี๋
                                                                         ิ
                                                     ั้
                            >
  กระสนในปนหมดแลว  ประเดยวพวกนนคงจะไลกระเจงออกมา
  [Kindle PDF Book] เพชรพระอุมา | ไพรมหากาฬ เล ม ๑ by Thai Kindle Book Club   Page 201
   196   197   198   199   200   201   202   203   204   205   206