Page 264 - PetPraUma 01
P. 264

“พบกันปากทางนี่เองครับ เห็นบอกว)าจะไปหาไก)ปOา”

  รพินทร"ตอบเรียบๆ


                                                 )
                                              ็
                                                         ็
                                                   ู>
                    ื่
                ิ
                                    ึ
                           ื้
                                                                                 >
                                                                             ี
  “เอ...จะเดนเรอยเจอยไปถงไหนกไมร  เดกนมนอวดดเสยดวย
                                                              ี่
                                                                ั
                                                                          ี
  ประเดี๋ยวก็หลงเสียเท)านั้น”
            )
                                                                           ั
                                 ั
                            )
    ี่
  พชายบนออกมาอยางกงวล                         กราดสายตาออกไปยงความ
  สลับซับซ>อนของดงทึบรอบด>านรพินทร"ก็ตอบมาว)า
                                                                           ี๋
                                                                                 ็
                                                        >
                                                                >
                                                ิ
                          ั
  “ไมเปนไรหรอกครบ ผมใหบญคาเดนไปดวยแลว ประเดยวกคง
       )
                                     >
                                       ุ
          F
                                            ํ
  จะกลับ คงไม)ไปไกลนักหรอก”
                                                                    C
                                                                           ี้
                                )
                      ็
  “โลงอกไปท เหนบอกวาจะออกไปเดนใกลๆ แคมปแถวน แตผม
                                                                                )
                                                        >
       )
                                                               >
                 ี
                                                 ิ
  ก็ไม)ไว>ใจเลย น>อยไม)เคยชินกับปOามาก)อน แต)ชอบอวดเก)ง”
  ไชยยันต"พูดมาอีกคนหนึ่ง แล>วก็กล)าวปนหัวเราะต)อมาว)า
                                                          ื
                                                              )
  “เมอกนไดยนเสยงปน  คงจะซดไกปา  หรอมายกนกเขาสกตว
                                                                    ็
                                                  O
                                           ั
                                                )
                >
                                                                               ั
                  ิ
            ี้
      ื่
          ี้
                                                                                  ั
                       ี
                            r
                                                                           >
  แล>วกระมัง”
  “ยิงยอดไม>เล)นตามประสาเด็กมือคันมากกว)า”
           ู>
                                          ี
                                                                         ื
                                                           )
                                                               ิ
  พชายผรอปนสยของนองสาวด  แยงมา  แตรพนทรกลนนาลาย
    ี่
                   ิ
                     ั
                                                >
                                                                             ้ํ
               ุ
             ู>
                                                                     "
                               >
                                                                                   ิ
                                             >
            ื
  ฝดๆ เกอบจะหลดปากออกมาแลววา เสยงปนของ ม.ร.ว.หญง
                        ุ
    r
                                                             r
                                                 )
                                                       ี
  ดารินที่ดังเมื่อครู)นี้ไม)ใช)ไก)ปOา นก หรือยอดไม>อย)างที่เชษฐาหรือ
                                                                                 ี่
                                                \
             "
                                                                                   ั
         ั
                                                           ื
                >
                                        ี่
                                     >
                                 )
  ไชยยนตเขาใจหรอก แตแททจรงเปาหมายคอหมวกในขณะทยง
                                           ิ
  ครอบอยู)บนศีรษะของเขาต)างหาก หากก็เฉยเสีย
  [Kindle PDF Book] เพชรพระอุมา | ไพรมหากาฬ เล ม ๑ by Thai Kindle Book Club   Page 264
   259   260   261   262   263   264   265   266   267   268   269