Page 144 - PDF-IPAD-เพชรพระอุมา-1
P. 144

144



                              ึ
                            “ฮย! หม!”
                                   ี
                                                      
                                                       ิ
                                   
                                                                                      
                                                                              ึ
                                                                                           ุ
                                                                ุ
                                          ุ
                            เบองหนาบนกลมโขดหินใหญตดกับดงหลมพี  กอนดําทะมนหลายกอน  ชมนุมกันอยูท       ่ ี
                                          
                              ื
                                                                                                     
                              ้
                                                                                 ู
                                                                               
                    ่
                                
                            ่
                                                                          ี
                        ั
                                                                                                  ั
                   นัน  ตวหนึงไตลงมาจากโขดหินและยืนสองขาหันมาพอดี  ทางสขาวเปนรปตว ‘วี’  มองเห็นชดอยู  
                                                                                    ั
                   กลางอก
                            นันคือหมควาย ฝูงเบอเรอทเดียว และพวกมนทงหมดกสาเหนียกในกลนไอของมนุษยได
                                                                    ิ
                                                                    ้
                                    ี
                                              
                                                                 ั
                                                 
                                                                                       ่
                                                                            ํ
                                                   ี
                             ่
                                                                                       ิ
                                                                          ็
                   ทนๆ  กนกบทมนุษยกลมนีเหลอบไปเห็นมน  โดยเฉพาะอยางยิ่งเจาตัวจาฝูงใหญทีสุด  ซึงเกาะกอน
                                                                                             ่
                                                                                        ่
                                                       ั
                            ั
                                          ้
                    ั
                               ี
                                       ุ
                                       
                         ั
                                             ื
                               ่
                                               ู
                                           
                   หินยืนสองขาอยูในขณะนี สวนสงของมนถาไมถง 6 ฟุต ก็เฉยดๆ ไป ระยะมนหางออกไปเพยงไม      
                                         ้
                                                            ึ
                                                                       ี
                                                                                    ั
                                 
                                                                                                  ี
                                                     ั
                                                           
                                                        
                   เกิน 60 เมตรเปนอยางมาก!
                                
                                       ื
                                   
                                                                                        
                                                                                    
                                                                                             
                                                                                                     ิ
                                                                                              ็
                                                                
                                                   ู
                                                                          
                                                                            ึ
                                                                            ้
                            โดยไมตองเตอนเลย  เจาลกหาบสองคนเผนหวือ  ปนขนไปบนตนไมใหญเรวยังกะลง
                                  
                                                                                     
                                                                              ้
                   ดวยสญชาตญาณหลบภัยเอาตัวรอด ซงมนก็นาจะเปนเชนนัน เพราะทงสองไมมอะไรเลย นอกจาก
                                                     ั
                                                   ่
                                                   ึ
                                                                                      ี
                        ั
                                                               
                                                                     ้
                                                                  
                                                                              ั
                    ี
                                                                  ้
                   มดปะแดะคนละเลม แตก็โงพอกัน เพราะคิดจะหนหมีขึนตนไม
                                                              ี
                                        ั
                                           ุ
                            “หลบกอนครบ คณไชยยันต!”
                                                    
                                             ็
                                                                   
                                                            ่
                                                            ี
                                                ื
                                                                                             ่
                                                                          ่
                                                ๋
                                                                                 ่
                            จอมพรานกระซบเรวปรอ  ในขณะทตนเองปกหลกนิงอยูกับท  ใครคนหนึงก็กระชาก
                                                                             
                                                                       ั
                                          ิ
                                                                                 ี
                                               
                                    ้
                                                                                   ื
                                                       ั
                                                                                                  
                              
                                    ื
                                                                                ้
                                                                       
                   แขนไชยยันตทางเบองหลง  เซเขาไปอยูหลงกอนหินกอนใหญ  คนคนนันคอแงซาย  ไชยยนตปลด
                                                     
                                         ั
                                                                                               ั
                                                                    ํ
                                                                 ึ
                                          ็
                                                                       
                                                        
                   เซฟ .375 ในขณะทแงซายกสลดคานเหวียงสง .44-40 ขนลากลอง
                                                                 ้
                                   ี
                                                     ่
                                   ่
                                             ั
                            “ซดเลย หรอยังไง?”
                              ั
                                      ื
                            ไชยยันตกระซิบรอนรน ประทบปนขึน แตแงซายแตะไหลไว
                                                      ั
                                                           ้
                                                     ู
                                                     
                            “เดียวครบเจานาย อยาเพิง ดูผกองกอน หมควายรายมาก รายกวาเสอเสยอก ถาเรายิงมน
                                   ั
                                                                 ี
                                                                      
                                                                                                     ั
                                                                                     ื
                                                                              
                                                 ่
                                                                                        ี
                                                                                          ี
                                                                                              
                               ๋
                                             ู
                                      
                              ั
                                           ้
                   ลมตวเดียว มนจะแหเขามาทังฝง”
                    
                       ั
                                                  ่
                            รพินทรกมลงหยิบกอนหนึงขนมา ขวางโดงไปยังหมควายฝงนัน พรอมกับตบขากางเกง
                                                                                 ้
                                                     ้
                                                     ึ
                                   
                                                                              ู
                                                                         ี
                                                                                      
                     ี
                   เสยงดัง ตะโกนตะเพด
                                     ิ
                                                                        ่
                                                      ้
                            เจาจาฝงเอยงคอ  แหงนหนาขึนสูงเหมือนจะสูดกลินแลวแยกเขียวขาว  สงเสียงคําราม
                                     ี
                                                                                  ้
                                  ู
                                                    
                                
                                       ั
                                                                          ี
                                                                                            
                                                                          ้
                                                                                               
                                                 ่
                                                        ั
                                                 ี
                                                           ่
                                                           ื
                                                                                          ู
                   ตอบมาอยางดุราย  ลดตวลงมายืนสขา  เจาตวอนๆ  ก็พากันแยกเขยวสลอด  เดินจับฝงงนงานไปมา
                                                                                            ุ
                                  
                                                  
                                                          ี
                    ั
                                   ่
                   ทงหมดเห็นจะไมตากวา 6 ตว ไมมทาวาจะหลกหลบเลยงไป
                    ้
                                                                 ่
                                                ี
                                               
                                                                 ี
                                   ํ
                                           ั
                                
                                                   ้
                                                   ั
                                              
                                   ี
                                               ี
                            เขาสงเสยงตะโกนไลอกครง
                            ยังไมทนจะสนเสยง จาฝงตวใหญทสดก็ควบปเลง ปรเขามาอยางรวดเร็ว จอมพรานตวัด
                                                                           
                                                                         ่
                                                                         ี
                                 
                                           ี
                                  ั
                                       ิ
                                                          ี
                                                        
                                                           ุ
                                                          ่
                                                   ั
                                                 ู
                                                                   ุ
                                       ้
                                                                                 ่
                   ไรเฟลขึนประทับบา  ในพริบตานัน  กอนทีไชยยันตหรือแงซายจะทันเหนียวไก .30-06  ในมือของ
                                               ้
                          ้
                       
                                                        ่
                                             ุ
                               
                                                                                 
                   เขาก็แผดสะทานปา  หัวกระสนซลเวอรทป  น้าหนัก 200  เกรน  วิงเขาทะลวงแสกหนาของมน
                                   
                                                     
                                                                                                     ั
                                                ิ
                                                           ํ
                                                      ิ
                                                                              ่
                                                
                                                                                         
                                                                                     ่
                                                      
                                 
                                                              ิ
                           ี
                                                                  ั
                                                                 ี
                                    
                                           
                                                                                
                           ่
                                                          ้
                   ในขณะทควบเขาใสอยางแมนยํา รางใหญโตนันพลกตลงกาสองทอด แลวฟุบนิงอยูกับท      ี ่
                                ู
                                               
                                                                                          
                                                             ี
                                                                              
                            ทงฝงระสาระสาย  แลวไอตวใหญๆ  อกสองสามตวก็ปรเขามาอกอยางไมสะทกสะทาน
                                                                            ี
                                                                       ั
                                                                                                    
                                                                            ่
                                                         
                                                    ั
                             ั
                                                   
                             ้
                                                                                  ี
                                    ํ
                                    ่
                                                               ั
                        ี
                                                                  ้
                   กับเสยงปน และภาพการวายปราณของเจาตวแรก บดนันเอง .375 และ .44-40 ของไชยยันตกับแง
                           
                                                                                                 
                                                        ั
                   [E-book] เพชรพระอุมา by SonyaLee (evol_oon@hotmail.com)
   139   140   141   142   143   144   145   146   147   148   149