Page 188 - PDF-IPAD-เพชรพระอุมา-1
P. 188
188
ื
่
ไชยยันตรองอยางตนเตน
“คราวนีผมเห็นจะตองขอแลวละครบ”
ั
้
ึ
้
ี
่
่
จอมพรานพดพรอมกับยิมขรมๆ มองไปทไชยยันตแลวเปลยนมาจับอยูทเชษฐา
ู
ี
่
ี
“ขออะไร?”
ั
ั
ุ
“ขอเขาไปจัดการกับมนเอง คณชาย คณไชยยันต และทกคนโปรดคอยระวังตวอยูในท ี ่
ุ
ุ
้
ั
กําบงเทานัน”
ิ
เชษฐา ไชยยันต ดารน และทกคนยอมจะเขาใจสถานการณในขณะนีไดดี เกินกวาท ี ่
ุ
้
ิ
่
้
จะตองอธบายอะไรกันมาก แนนอนทีสุด ในภาวะเชนนี ไมมีใครเหมาะสมเกินไปกวาจอมพราน
ี
ั
ั
็
่
ั
ทงเชษฐาและไชยยันตตางก็ยอมรบกับตนเองวา ตราบใดกตามท รพินทร ไพรวลย อยูรวม
้
ั
้
เหตุการณดวยในสภาพเชนนี ควรจะปลอยใหเปนหนาทของเขา ไมใชบงอาจขันอาสากระทาเอง
่
ํ
ี
ั
ํ
ื
ุ
การเดินเขาไปยิงเสอจนมมในทจากดระยะเผาขน มนหมายถงวา ผูยิงจะตองม ี
ี
่
ั
ึ
สติสมปชัญญะ และความชํานาญสกขนาดไหน มนเปนการเอาชีวิตเปนเดิมพันทีเดียว!
ั
ั
ั
ิ
่
้
ื
ุ
โดยเฉพาะอยางยิงสมงรายตัวนันคือ ‘ไอกด’ เสอผีสง!!
ิ
ิ
ั
ั
่
ี
้
่
“อนทจรงผมอยากจะขอรบหนาทนีจากคณ เพราะไหนๆ ผมก็ยิงมนไวแตแรกแลว...”
ุ
ั
ี
ี
ี
ื
ึ
ิ
้
ม.ร.ว.เชษฐากลาวดวยเสยงเครงขรมจรงจัง เออมมอมาจับแขนพรานใหญไว บบแนน
ื
พรอมกับยิม
้
่
ู
ึ
ั
“แตก็รสกตวเองดีวา ถึงอยางไรผมก็ไมเหมาะกวาคุณ ผูซึงมือเหนือกวา จะทําใหคุณเกิด
วิตกกังวลเปนหวงผมชนิดอกสนขวัญแขวนไปเสยเปลาๆ ตกลงรพินทร ผมยอมใหเปนหนาทของ
ี
ี
่
่
ั
ี
คณ โดยไมอวดดีทาเสยเองหรอก”
ุ
ํ
้
่
้
ื
ั
ื
“แตผมวา เราใชวิธจุดประทดไลอยางเมอกีนีไมดีกวาหรอ”
ี
ไชยยันตแยงมาโดยเรว เชงออกความเห็นอยางเปนหวง
็
ิ
ั
่
ี
“มนตกใจเสยงก็เผนออกมาใหเรายิงเองแหละ ดีกวาทีคุณจะบุกเขาไปประจันหนามันใน
ี
่
ระยะประชด วิธนันมนเสยงเกินไป”
ี
ั
ิ
้
ื
่
ื
ํ
ี
ี
ั
ี
“ไมมทางเลอกอยางอนอกแลวครบ คณไชยยันต ตอใหเราจุดประทตหรอยิงปนทาเสยง
ุ
ื
ั
ื
ี
่
ี
่
ี
ั
เอะอะสกเทาไหร ไอกุดก็จะไมมวันโผลออกมาจากซอกหินนันอกเลย เสอฉลาดอยางมนรดีวาทนัน
ู
ั
่
ู
ี
ั
ุ
่
ั
ึ
่
ุ
ั
ั
เปนกําบงอนปลอดภัยทสดของมนแลว เวนแตศตรของมันจะกลาบกเขาไปจนถงตัวมันเอง ซึงมันก็
ั
ี
ุ
เตรยมสอยางจนตรอกเปนวาระสดทาย นอกจากวิธนี เราก็ตองคอยเฝาลอมดักมนอยูอยางนี จนกวา
้
ู
ี
้
ี
ื
่
ั
ู
ั
่
ึ
ี
มนจะตายเองเพราะพิษบาดแผล ซงเราก็ไมมทางรวามนจะตายเมอไหร เสยเวลาเปลาๆ”
ํ
“ถาจําเปน ก็นาจะเลอกเอาวิธหลงอยางวานัน ดีกวาทพวกเราคนใดคนหนงจะตองทาบา
ี
่
่
่
ึ
ื
ั
ี
ี
ี
ํ
ุ
่
ระห่า เสยงตอชวิตเกินกวาเหต”
[E-book] เพชรพระอุมา by SonyaLee (evol_oon@hotmail.com)
