Page 17 - PDF-เพชรพระอุมา 1 ไพรมหากาฬ
P. 17

17



                                                            3




                                                                                    
                                                                                 ิ
                                                                         ี
                                                                         ่
                                           ่
                                               ั
                            “คุณทราบอะไรเกยวกบการเดนทางของนองชายผมทโปงกระทงบางครับ?”
                                           ี
                                                     ิ
                                           ้
                                           ํ
                                    
                            เชษฐากลาวถามซา
                                                 ี
                               
                                                ็
                            “เทาทผมพอจะทราบ กมอยางนีครบ”
                                                         ั
                                 ่
                                 ี
                                                       ้
                                   
                            รพินทรพูดแชมชาดวยน้าเสยงปกติไดระดับของเขา
                                                    ี
                                                 ํ
                              
                                                                                         ิ
                                      ิ
                                                                                       ั
                                   ่
                                                                               ิ
                                                                                         ้
                                                                          ็
                                   ี
                                                              
                                                                                       ้
                                                                       ื
                                                           
                                ั
                            “วาอนทจรง  ผมขอเรียนตามตรงวาไมไดสนใจหรอเกบมาคดอะไรทงสน  นอกจากจะ
                              ่
                              ื
                                                                                    
                                  
                     ็
                        
                                                                                                     ้
                   เหนวาเปนเรองไรสาระ คือคุณ ชด ประชากร ออกเดินทางไปในครงนัน นัยวาเขาตองการจะบุกบน
                                                                                                     ั
                                                                           ้
                                                                           ั
                                                                              ้
                   ไปคนหาขุมเพชรพระอุมา”
                              ุ
                                         ุ
                            “ขมเพชรพระอมา”
                                               
                                                                                            ี
                                                   ี
                                                                                                   
                            ทงสามอทานออกมาเปนเสยงเดียวกัน  กอนทเขาจะกลาวตอไป  ไชยยนตรบถามตอมา
                                   ุ
                                                                              
                             ้
                                                                   ี
                                                                           
                                                                   ่
                                                                                        ั
                             ั
                                                                                           
                   โดยเรว หนาตน
                        ็
                               ่
                               ื
                                                  ั
                                                                                   ี
                                                                         ิ
                                                                    ุ
                                                           
                                                         
                            “หมายความวาอะไรกันครบ เราไมเขาใจเลย กรณาอธบายใหละเอยดสกนิด”
                                                                                       ั
                                                                                   
                                                         ี
                                                                                       ้
                                                 ่
                                                                                           
                                                                                               ี
                                     
                                                                     ึ
                                                                                    
                            พรานใหญยักไหลนิดหนึง       สหนาของเขาขรมสงบเฉยเมยอยูเชนนันไมเปลยนแปลง
                                           
                                                                                               ่
                                               ึ
                                                                  
                                               ่
                                                                
                   ตรงกันขามกับผเปนแขกทงสามซงเตมไปดวยความเรารอนกระสบกระสาย
                                                                          ั
                          
                                                  ็
                                         ั
                                 ู
                                                                                
                                   
                                 
                                         ้
                            “เร่องมันสลับซับซอนมากครับ  ถาจะพูดไปก็เหมือนกับนิยายนันแหละ  เอาละ  ไหนๆ
                               ื
                                                                                  ่
                                                        ั
                           ุ
                              ่
                                                                                            ุ
                    ุ
                                                                               
                   คณก็ไดบกบนมาจนพบผมแลว  ดวยเจตนาอนแนวแน  ผมก็ยินดีทจะเลาอะไรใหพวกคณฟง  ตามที  ่
                              ั
                                                                           ี
                                            
                                                                           ่
                                          ่
                   ผมไดยินไดฟงมา แตกอนอนผมขอสญญากอน”
                                     
                        
                                                  ั
                                          ื
                            “สญญาอะไร?”
                              ั
                                 ื
                                           ิ
                                                                        ิ
                                                ิ
                             ู
                             
                                                                  
                                                    
                            ผพูดคอ ม.ร.ว.หญงดารน หลอนจองเขาตาไมกระพรบ
                               ื
                                    
                               ่
                            “เมอผมเลา  พวกคณจะไมหัวเราะเยาะ  หรือขัดคอขวางลําขึนกลางคัน  เรืองมันออกจะ
                                                                                           ่
                                            ุ
                                                                               ้
                                                   
                   พิสดารอยูสกหนอย”
                            
                             ั
                                                     ั
                                   ั
                                                         ุ
                                                 ิ
                                                                 
                            “เราขอรบรองดวยเกียรตยศครบ คณรพินทร”
                                               ิ
                            เชษฐาพูดหนักแนนจรงจัง
                                              ี
                                                      ุ
                                                 ั
                                      
                            “และเราพรอมแลว ทจะรบฟงคณอยางเคารพทเดียว”
                                              ่
                                           
                                                                   ี
                                                         ่
                            ไชยยันตรบพูดรบรองมาอกคนหนึง
                                                  ี
                                    ี
                                   
                                          ั
                                               
                            เขาเวนระยะไปครใหญ ก็เรมขนวา
                                           
                                           ู
                                                     ึ
                                                     ้
                                                   ิ
                                                   ่
                                                                                  ้
                                                                        
                            “คาวา ‘ขมเพชรพระอมา’  นี  เทาทผมจําได  ผมไดยินมาเปนครังแรกเมือประมาณสิบป
                                                           ี
                                                           ่
                              ํ
                                                                                         ่
                                    ุ
                                                        
                                               ุ
                                                     ้
                                                                                            
                                  ้
                                ั
                                                                  
                           
                                                                                          ่
                                                  
                    
                                                        
                                                                                                    ่
                   ลวงมาแลว สมยนันผมยังเปนพรานฝกหัด ลาเลยงผาอยูแถวๆ ทงพลายงาม คนแรกทีเลานิทานเรอง
                                          
                                                           ี
                                                                                                    ื
                                                                         ุ
                                                                         
                                                                                                     ั
                   นีใหผมฟงเปนพรานพนเมอง  ชอ ‘หนานไพร’  นาเสยดายทแกตายเสยภายในหนึงขวบปใหหลง
                                                                                                
                    ้
                                               ่
                                                                  ี
                                                                                ี
                                                                        ่
                                                                        ี
                                               ื
                              
                                                                                          ่
                                      ้
                                         ื
                                      ื
                   [E-book] เพชรพระอุมา by SonyaLee (evol_oon@hotmail.com)
   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22