Page 3 - s
P. 3

Ch.1 ท่น่ท่ไหนว๊า
                                                              ี
                                                            ี
                                                                ี





                              ็
               " เฮ้ออ สอบเสรจแล้วโว๊ยยยยยย "


                                                                                   ี
                                                                                   ่
                         ี
                                                                        ้
                        เสยงตะโกนดังออกมาหลังจากออกจากห้องสอบพรอมกับร่างทดไรวญญาณค่อยๆเดน
                                                                                                      ิ
                                                                                        ิ
                                                                                    ู
                                                                                       ้
                           ี่
               ออกมากันทละคน   ทุกคนต่างค่อยๆพาร่างไรวญญาณเคลอนย้ายออกไปจากหน้าห้องต้องค า
                                                            ิ
                                                          ้
                                                                      ื
                                                                      ่
               สาป
                                                     ู
                                 ึ
                        ึ
                     ิ
               " เพลง มงจะกลับรไปแดกข้าวกับพวกกก่อน "
                                       ึ
                                       ่
                                          ี
                                                                    ู
                              ่
                        เสยงเพือนคนหนงเรยกให้ร่างผอมแห้งใบหน้าซบให้หันมาสนใจ
                         ี
                                         ู
               " ห ไม่อ่ะ กจะกลับนอน กไม่ได้นอนมา2วันแหละ ไม่ไหวๆ ง่วงงง "
                           ู
                   ึ
                                                   ื
                                                                     ิ
                                                           ้
                                ื
                                ่
                                        ่
                                                                  ี
                                                   ่
                        เจ้าของชอตอบเพือนอย่างเหนอยๆพรอมกับรบเดนกลับหอตัวเอง
               " เออๆ หาไรแดกด้วยละมงอ่ะ เดยวตายห่าเอา "
                                        ึ
                                               ๋
                                               ี
                                 ิ
                                       ี
                       เพือนคนเดมส่งเสยงไล่ตามมา
                         ่
                                                            .
                                                            .
                                            ู
                                           ี
                                                                               ื
               " เฮ้ออออ สอบเสรจสกท ทน้กจะนอน จะนอนให้ลมโลก นอนให้ลมตายไปเลย "
                                    ั
                                       ี
                                         ี
                                                                ื
                                 ็
                                                                            ุ
                        หลังจากกลับถงห้องของตัวเองก็ล้มตัวลงนอนทันททั้งชดนักศกษา ว่าแล้วเจ้าของค าพูด
                                                                                  ึ
                                                                        ี
                                     ึ
                                                 ี
                                                 ่
                                               ิ
                                      ้
               นั้นก็ค่อยๆหลับตาลงพรอมกับสตทค่อยๆหายไป


                                                            2
   1   2   3   4   5   6   7   8