Page 7 - Van trouw naar rouw... en terug
P. 7
Het is wat het is… ik heb de dood in mijn armen
gehad en niemand om boos op te zijn. Tja, en
over de dood valt niet te onderhandelen en een
depressie is aan mij niet besteed. Verdrietig was
ik wel. En soms nog.
Aanvaarding geeft mij de mogelijkheid mijn
trouw aan mijzelf, mijn partner, gezin en werk te
omarmen. Ik heb – ondanks het verlies en de
pijn – iets om voor te gaan. Het verliezen van je
kind laat zich niet beschrijven. Immens verdriet
overschaduwt alles en staat veelal een impuls
richting ‘hervatting van het normale leven’ in de
weg. Normaal is niet meer normaal. Verlies en
rouw zorgen daarmee vaak voor ongemakkelijke
momenten in de sociale kring en op de
werkvloer. Voor mij gold dat ik de tijd kreeg die
ik nodig had.
Van trouw naar rouw en terug! 7
