Page 19 - Vrolijke verhalen voor het slapengaan, inkijkexemplaar_Neat

De pastoor knikt een paar maal bedachtzaam. Hij begrijpt er geen biet van, maar wil zijn
schaapje ook niet afvallen. Hij geeft hem daarom twee opdrachten, het uitspreken van zeven
weesgegroetjes en een dag lang in stilte mediteren, en eindigt met ‘Ik ontsla u van uw zonden
in de Naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen.’
Thuisgekomen knielt Johannus in nederigheid neer en zegt zevenmaal voor zich uit:
‘Wees gegroet, Maria, vol van genade. De Heer is met U. Gij zijt de gezegende onder de
vrouwen, en gezegend is Jezus, de Vrucht van uw schoot. Heilige Maria, Moeder van God,
bid voor ons, zondaars, nu en in het uur van onze dood. Amen.’
Waarna hij een dag doorbrengt met in stilte mediteren, waarbij hij zijn zonden overdenkt en
zich afvraagt hoe hij zijn leven zou kunnen beteren.
Daarna is naar zijn innigst gevoelen alles weer koek en ei.
Een paar dagen lang lijkt inderdaad alles weer pais en vree. Dan richt de stem zich opnieuw
tot hem. En deze keer lijkt hij van hoog boven hem te komen. Ook is hij deze keer donkerder
en dreigender van toon. Wat niet veel goed belooft.
Hij krijgt nu zijn derde en laatste opdracht. Dit betreft het vermoorden van zoveel mogelijk,
en het liefst natuurlijk alle, ongelovigen in de Tweede Kamer. Hij krijgt hiertoe de
beschikking over een kleine handzame pistoolmitrailleur, plus voldoende munitie om een
kudde olifanten om te kunnen leggen, en begeeft zich daarmee naar het Binnenhof. Hij neemt
plaats op de publieke tribune, waarop afgezien van een paar persmuskieten zich verder
niemand bevindt, en wacht rustig af tot alle deelnemers aan de vergadering van die dag zijn
gearriveerd. En op het moment dat de opperstalmeesteres van deze in meerderheid heidense
congregatie de eerste spreker, niet toevallig een vette vadsige VVD-er, en bovendien het
prototype van de Antichrist, toestemming verleent het spreekgestoelte te betreden, richt hij
zijn wapen als eerste op deze vertegenwoordiger van het kwaad op aarde. Die vervolgens
dodelijk getroffen op deze aarde neerstort.
De mensen van de pers, voornamelijk letterknechten van De Telegraaf, willen zich nu met z’n
allen op hem storten, maar dan hebben ze toch mooi buiten de waard gerekend. Met een paar
salvo’s laat hij hen in het zand, of liever gezegd het pluche bijten. Bijkomende schade, zullen
we maar zeggen. Moesten ze ook maar niet zo stom zijn.
Waarna hij in snel tempo afrekent met de rest. Er ontstaat grote consternatie, wat zijn taak er
alleen maar gemakkelijker op maakt. En binnen tien minuten heeft hij zijn hele lijst
afgewerkt. En resteren alleen de leden van de christelijke partijen. Geheel volgens opdracht.
Want ook de protestanten mochten worden gespaard.
Tot slot wil hij zichzelf van het leven beroven. Zoals hem ook was opgedragen. Hij duwt de
loop van de pistoolmitrailleur in zijn mond en doet snel een schietgebedje. Maar voordat hij
voldoende moed heeft verzameld om af te drukken stormen er een aantal gewapende
bewakers de zaal binnen, die onmiddellijk het vuur op hem openen. Waarop hij doorzeefd met
kogels nu ook zelf ter aarde stort.
Hij slaakt nog een laatste zucht. En met een verzaligde glimlach op zijn gelaat geeft hij de
geest.
Zijn ziel stijgt meteen op ten hemel, waar deze wordt begroet door een zingende
engelenschaar.
Het was volbracht.