Page 34 - Τα χελιδόνια του μοναχού-2020

Το κλάμα ενός αγίου 7

Έκλαιγε την παραμονή της γιορτής του,
ώρα δειλινού,
ο Άγιος Παντελεήμονας,
ο πρώτος γιατρός του κόσμου
που θεραπεύει τις πληγές,
και διασκορπά τους πόνους,
και δεν είχε σταματημό.

(Είχε λείψει για μια ώρα
στο αμπέλι του το μεσημέρι-
να κόψει ένα καλάθι σταφύλια
για το πανηγύρι του πήγε-
πού να φανταστεί ότι ένα γειτονόπουλό του,
που έπασχε από μια σπάνια αρρώστια,
θ’ άφηνε την τελευταία του πνοή-
τι δεν ήταν ένας γιατρός
για να του κάνει μια ένεση).

Δεν φταις εσύ, παιδί μου,
δεν μπορείς να τα προβλέπεις
και να τα προλαβαίνεις όλα,
σου τό ᾽χω πει πολλές φορές,
τον παρηγορούσε η μάνα του,
η Αγία Ευβούλη,
που ήταν δίπλα του στο τέμπλο.
Αδικαιολόγητος... αδικαιολόγητος... αδικαιολόγητος…
επαναλάμβανε κι έκλαιγε γοερά ο Άγιος.

34