Page 69 - Τα χελιδόνια του μοναχού-2020

Μνήμη Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη 18

Έκλεισε μόνος τα μάτια του
κι έφυγε γαλήνιος για το Επέκεινα
ο κυρ Αλέξανδρος,
δυο ώρες μετά τα μεσάνυχτα
της 2ας Ιανουαρίου 1911, στη Σκιάθο του,
στο σπίτι που γεννήθηκε,
πριν κλείσει τα 60 χρόνια του.

Έχοντας μεταλάβει των αχράντων μυστηρίων
κι αφού έψαλε
το ιδιόμελο της παραμονής των Φώτων
Την χείραν σου την αψαμένην
την ακήρατον κορυφήν του Δεσπότου.
Παρουσία όλων
των ηρώων και των ηρωίδων των διηγημάτων του
και των τεσσάρων αδελφάδων του.

Στο καλό, κυρ Αλέξανδρε,
ψιθύρισε αποχαιρετώντας τον,
εκ μέρους όλων των παρισταμένων-
δίχως δάκρυα- η θεια-Αχτίτσα, που φορούσε
τη χριστουγεννιάτικη καινουργή μανδήλα της.
Καλώς όρισες, κυρ Αλέξανδρε,
φώναξε δυνατά ο Μιχαήλ Αρχάγγελος,

παραλαμβάνοντας την ψυχή του,
για να την οδηγήσει στα Ουράνια Δώματα,
όπου η χορεία των Αγίων.

69