Page 8 - 2002-1

Het gesprek begon al de kant van Weh-
S nelsh utte kamp- en Neckermangidsen op te gaan
en de ooievaar moest zich werkelijk in-
houden om zich niet een weg door het
Kunt u zich nog herinneren, dat op 19 juli vorig
tentdoek heen te vreten en de kinderen fatsoen-
jaar een ooievaar een noodlanding maakte in
lijk voor te lichten. Gelukkig was hij door de kor-
onze straat op nummer 10?
te rustpauze weer een beetje bij zijn positieven
Ja?
gekomen en kon hij zich nog net inhouden.
Nou, je kunt het geloven of niet, maar dat ver-
Als rechtgeaard vertegenwoordiger van de kin-
haal kreeg kortgeleden een staartje.
derbezorgingsservice nam hij op dat moment
Van zeer betrouwbare bron in Spanje (man op
een besluit hij zou voor die kinderen een broer-
leeftijd, baard, muts, rode jas) hebben wij verno-
tje halen, al was het het láátste wat hij zou
men, dat diezelfde ooievaar op weg naar zonnig
doen.
Afrika uitdrogingsverschijnselen kreeg. Waar-
Met die gedachte strekte hij zijn vleugels om op
schijnlijk moest hij zó hard vliegen om z'n
pad te gaan, maar hij realiseerde zich op het-
maatjes weer in te halen, dat hij niet de tijd nam
zelfde moment wat een onderneming dát zou
om ondeniveg wat te drinken en sja... toen déed
hij het weer: precies ja.....neerstorten!! worden. Eerst zou hij naar de boerenkoolvelden
in het zuiden van Afrika moeten vliegen en dan
Dit keer kwam hij minder zacht terecht, want nu
moest hij ook nog nèt het geluk hebben, dat er
stond er niet net toevallig een raam open waar
op dat moment een vers broertje uitgekomen
hij doorheen kon zeilen, maar kwam h'rj op het
was die hij kon plukken en meenemen en dán
dak van een bungalowtent terecht die op een
zou hij nog weer terÉg
camping in het Spaanse Tossa de Mar stond,
moeten vliegen
Nu had hij natuurlijk nog slechter te-
Meer dood dan levend
recht kunnen komen, op het har-
de dak van een caravan of (o, je kwam hij in Afrika aan en
moet er niet aan denken) gespiest toen er uiteindelijk (dat
duurde óók nog weer
aan een tentstok, maar nauwe- \
lijks bekomen van het avontuur - een paar weken) een
broertje (bijna) tot bloei gekomen
in Boijl, was dít ook niet niks. _/
I
was, dacht de ooievaar met zijn nog
Een beetje dizzy bleef de ooie- \ niet tot krachten gekomen vleugels niet op tijd
vaar een poosje liggen en ving toe-
terug te kunnen zijn met zijn vrachtje.
vallig flarden van een gesprek op van twee kin-
Hij besloot het kereltje niet zelf te bezorgen,
deren die onder hem in de tent met elkaar lagen
maar hem met zijn collega van de snelpost te
te praten, omdat ze door hun ouders veel te
vezenden.
vroeg naar bed gestuurd waren en niet konden
Laat die ooievaar zich nauw niét gerealiseerd
slapen. En raad eens wie dat waren? Dennis en
hebben dat mensen op een camping slechts
Jacky Rooks uit Boijl (is het niet vréselijk toeval-
voor korte tijd daar blijven en na hun vakantie
lig), die daar samen met hun ouders net hun
weer huiswaarts keren. Dus wat deed hij...hij
tent hadden opgezet voor een vakantie onder
gaf aan zijn collega van de snelpost het ádreé
de Spaanse zon.
op van de camping in Tossa de Mar en toen die
Weet je waar dat gesprek over ging? Ze wilden
daar aankwam was de camping.....leeg!
een broertje! Echt eerlijk de waarheid, honderd
procent!! Gelukkig kon hij nog duidelijk het spoor van de
Fordbus van Koos volgen (die diesellucht blijft
"Nou", dacht de ooievaar, "komt dat even mooi
werkelijk máánden hangen) en na enkele we-
uit: ik heb toevallig nog een klein broertje in de
ken vliegen kwam de ooievaar in Boijl aan en
aanbieding". Hij keek om zich heen om het bui-
raad eens..... een maand vroeger dan hij in eer-
deltje te zoeken, maar realiseerde zich toen
ste instantie gepland had. Het kleine kereltje
pas, dat hij het knulletje in Boijl had achtergela-
was nog niet eens helemaal rijp om bezorgd te
ten (erg hè! Eh...in de war bedoel ik dan hèl)
worden (de kinderen worden vaak wat te vroeg
Met de schrik nog in de snavel (die klapperde
geplukt zodat ze gedurende de reis nog de tijd
verschrikkelijk) probeerde hij de rest van het
krijgen om volledig tot rijping te komen), maar
A gesPrek te.volgen. de ooievaar had zó de prjp uit en was zó ver-
kleumd door het winterweer, dat hij besloot z'n
ffi [ï':l-- ï J"ï"ljïSï"ï i"ï ."'j"'ï$' vrachtje toch maar te bezorgen en zo gauw mo-
)i.
"ïi
W long irln en door hun ouders nog niet 2r1n vooi- gelijk weer terug te gaan naar de zon.
I gelicht over ooievaars, boerenkolen en zieken- Restte hem alleen nog het kaartje te schrijven
,l#;r:Ï " :', : ï! j ?"1 ÍJli:"ff:,i"',.:',ï met de naam van het kind erop (tegenover kin-
"'o
deren doen ouders het altijd voorkomen, alsof
w€ zij de naam zélf verzonnen hebben, maar dat is
. wéár haal je zo,n broertje van_
ffiwant...
w!
CI