Page 17 - STAV broj 275
P. 17
pomalo svirao gitaru, bio je to način da Milošević, Karadžić,
se stvori privid normalnosti da odrastamo
u uslovima kao i svi tinejdžeri na svijetu. Mladić, Šešelj, Arkan,
Danas, iz ovog ugla, shvatam težinu tere- Vučić..., čekao sam svoju
ta koju su nosili naši roditelji. Sjećam se
Agresije na Bosnu i Hercegovinu, dano- priliku da se suprotstavim
noćnog praćenja vijesti i brige o rođaci-
ma. Sjećam se masovnih hapšenja i pre- njihovim zlodjelima.
tresa kuća, tenkova koji su opkoljavali Tokom bavljenja sportom,
Novi Pazar, otmica u Sjeverinu i Štrpci-
ma, nacionalističkih divljanja i konstan- studija u Nišu i druženja
tnih prijetnji. s komšijama Srbima
Kasnije se desio novi rat, zločini srpskih
oružanih snaga na Kosovu i bombardova- vidio sam da u srpskom
nje. Djetinjstvo čitave moje generacije ote-
to je od strane velikosrpske politike koja narodu ima dosta ljudi koji
je uzrok svakog zla i problema na ovim razmišljaju zdravo, koji
prostorima. Milošević, Karadžić, Mladić,
Šešelj, Arkan, Vučić..., čekao sam svoju ne prihvataju zločince i
priliku da se suprotstavim njihovim zlo-
djelima. Tokom bavljenja sportom, studi- zločine počinjene u njihovo
ja u Nišu i druženja s komšijama Srbima ime. Želimo društvo
vidio sam da u srpskom narodu ima do-
sta ljudi koji razmišljaju zdravo, koji ne u kojima se
prihvataju zločince i zločine počinjene u jasno čuje
njihovo ime. Želimo društvo u kojima se
jasno čuje glas tih ljudi. glas tih
STAV: Onda se odlučujete politički an- ljudi
gažirati. Kada i zašto? Zašto baš SDA?
IMAMOVIĆ: Stranka demokratske akci-
je za mene je bila logičan slijed zato što to
nije klasična stranka, to je pokret, ideja o
slobodi. Na dan osnivanja SDA Sandža-
ka 29. jula 1990. godine imao sam punih
6 godina, tada su otac i majka otišli na
osnivačku skupštinu stranke na stadion
u Novom Pazaru.
To je rijedak slučaj da me otac nije vodio
sa sobom na stadion. Bilo mi je mnogo
krivo jer sam bio siguran da se na stadi-
onu igrala neka važna utakmica. Isposta-
vilo se da sam bio više nego u pravu, ta
“važna utakmica” koja je tada započela
još uvijek traje, a ja sam, evo, doživio i
da izađem na taj teren.
Svoj politički aktivizam započeo sam
još u 2. razredu srednje škole, kada sam
s drugovima pokrenuo proteste protiv
Miloševićevog režima 5. oktobra 2000.
godine u Novom Pazaru. Policija nas je
tukla pendrecima, a ja sam bio ponosan
jer sam znao da sam dio, ispostavit će se,
jedine pozitivne promjene u Srbiji. Razo-
čaran u rezultate 5. oktobra, shvatio sam
da se obračun s velikosrpskom ideologi-
jom vodi na više polja.
Zato sam u politici, da zaustavimo zlo
prije nego što uništi djetinjstvo i drugim
generacijama.
STAV: Jedan ste od prepoznatljivih poli-
tičara mlađe generacije među sandžač-
kim Bošnjacima? Krećete se u tim kru-
govima. Postoji li u Sandžaku potencijal
STAV 11/6/2020 17