Page 97 - Komünist Çinin Zulüm Politikası ve Doğu Türkistan
P. 97

omünist Parti'nin 1949 y›l›nda ik-
                                    tidara gelmesiyle Çin çok k›sa bir sü-
                                   rede tüm dünyaya korku salan bir dev-
                                   lete dönüfltü. Ve ilk günlerdeki fliddete ve
                                 bask›ya dayal› politikas›, hiçbir kesintiye u¤ra-
            madan bugüne kadar devam etti. Komünist ideolojinin insana ve her tür-
            lü insani olguya karfl› tak›nd›¤› duyars›z ve ac›mas›z tutum, insanlar aras›
            iliflkileri mekaniklefltiren maddiyatç› yaklafl›m, flefkatli ve adaletli bir yöne-
            tim anlay›fl› yerine, ac›mas›z ve zalim bir yönetim anlay›fl›na sebep olmak-
            tad›r.
                 Mao'nun kurdu¤u komünist Çin'de, düzenin ve istikrar›n ancak korku
            ve fliddetle sa¤lanabilece¤i inanc› hakimdir. Bunun için devlet, tüm bireyle-
            rin özel yaflamlar›n› son derece s›k› bir denetim alt›nda tutmakta, en ufak bir
            flüphede kifliyi ac›mas›zca cezaland›rmaktad›r. Çin'de bir vatandafl›n ceza-
            land›r›lmas› için ciddi bir suç ifllemesine gerek yoktur. Çin Devleti, yurt d›-
            fl›nda yaflayan kocas›na gazete kupürleri gönderen bir kad›n›, rahatl›kla,
            Çin'in devlet s›rlar›n› iffla etmekle suçlay›p tutuklayabilmektedir. 1 Ya da ya-
            banc› bir gazeteciye s›radan bir demeç veren bir kifliyi vatan hainli¤i ile suç-
            lay›p çal›flma kamp›na gönderebilmektedir. Do¤al olarak bu flartlar alt›nda
            güvenlik, huzur ve istikrar yerine tedirginlik, korku ve güvensizlik hakim-
            dir. Böyle bir toplumsal yap›da sevgi, özveri, merhamet gibi duygulardan
                 bahsetmek pek mümkün olmad›¤› gibi özgürlükten, demokrasi-
                   den ve insan haklar›ndan bahsetmek de imkans›zd›r. Çin va-
                     tandafllar›, hükümetin herhangi bir hatas›n› elefltiremez,
                       ne düflündüklerini özgürce ifade edemez, yenilikten
                         veya de¤iflimden bahsedemezler. Buna yeltenen-
                           lerin ak›beti di¤erleri için yeterince cayd›r›-
                              c›d›r.
                                     Her ne kadar baz› Bat›l›
   92   93   94   95   96   97   98   99   100   101   102