Page 104 - Kuran'dan Cevaplar

102 Kuran’dan Cevaplar

ne bi le şid det li tep ki ler ve re bil mek te dir ler. İşin en il ginç ya nı
da, ço cuk la rı nı din ahlakından uzak tu ta bil mek için di nin ba zı
hü küm le ri ni çar pıt ma yo lu na git me le ri dir. Din ah la kı nı ya şa ma -
ya ka rar ve ren ço cuk la rı nı ca hi li ye ye ge ri çe ke bil mek için, "an -
ne ba ba ya kar şı gel mek, on la rı üz mek di ni miz de en bü yük gü -
nah tır", "an ne-ba ba hak kı her şe yin üze rin de dir", "sa na hak kı mı
he lal et mem", gi bi ha ta lı yak la şım lar ser gi le ye bil mek te dir ler. Bu
tip ge rek çe ler le ya pı lan psi ko lo jik bas kı lar, he nüz İs lam hak kın -
da ye ter li bil gi si ol ma yan bir ki şi de ha ta lı bir dav ra nış yap tı ğı
his si ni uyan dı ra bi lir.
Oy sa her ko nu da ol du ğu gi bi, bu ko nu da da iman eden bir
kim se için ya pı la cak en doğ ru ha re ket Ku ran'a baş vur mak tır.
Ku ran ah la kın da an ne-ba ba ya kar şı ta kı nı la cak ta vır ise son de -
re ce açık tır. Ön ce lik le Ku ran'da an ne-ba ba ya kar şı iyi ve gü zel
dav ran mak tav si ye edi lir:
Biz in sa na, an ne ve ba ba sı na (kar şı) gü zel li ği (il ke
edin me si ni) tav si ye et tik... (An ke but Su re si, 8)
An cak bu ifa de, an ne-ba ba nın her is te ği ni ka yıt sız şart sız ye -
ri ne ge tir me, her ko nu da on la ra bo yun eğ me an la mı na gel mez.
Ayet te be lir ti len, an ne-ba ba ya kar şı say gı lı, öl çü lü, an la yış lı, tat lı
dil li bir ta vır ta kı nıl ma sı; üzü cü, in ci ti ci, kalp kı rı cı söz ve dav ra -
nış lar dan ka çı nıl ma sı dır. Fa kat bu, di ni ko nu lar da, Al lah'ın emir
ve ya sak la rı nı içe ren ko nu lar da ta viz ver me ye va ran bir tu tum
de ğil dir. Ay nı aye tin de va mın da bu say gı ve an la yı şın sı nır la rı
şöy le bil di ril miş tir:
... Eğer on lar, hak kın da bil gin ol ma yan şey le Ba na or -
tak koş man için sa na kar şı ça ba har ca ya cak olur lar sa,
bu du rum da, on la ra ita at et me. Dö nü şü nüz Ba na dır.
Ar tık yap tık la rı nı zı si ze ha ber ve re ce ğim. (An ke but
Su re si, 8)