Page 87 - Dinde Pasifizm
P. 87
Adnan Oktar (Harun Yahya) 85
ri kopan bir topluluktur." (Tevbe Suresi, 56) ayetinde bildir-
diği gibi korku ve endişelerle dolu bambaşka bir ruh hali içinde
yaşarlar.
Pasifistlerin içlerindeki korkunun en büyük nedeni hayatları
boyunca hainlikten ve münafık kişiliğinden vazgeçmemiş olma-
larıdır. Samimi olmamanın cezası onlara korku, endişe, panik,
karamsarlık olarak geri döner. İçin için vicdansızlık yaptıklarını
bildikleri için, bunun suçluluğu ve ezikliği hep üzerlerindedir. Bu
nedenle her an insanlardan ve Allah’tan bir karşılık, bir bela
gelebileceğini düşünüp korku duyarlar. Allah münafıklara bir
bela olarak korku içinde yaşamaları karşılığını vermiştir.
Müslümanlar ise vicdanlı ve temiz yaşadıkları için Allah’ın
kendilerini sevip korumasını ve esirgemesini şiddetle umarlar.
Elbette her Müslüman cennetle cehennem arasındadır ve ahi-
rette nereye gideceğini asla bilemez. Tüm hayatı korku ve ümit
arasında geçer. Ancak Müslümanın tertemiz ahlakı ve tertemiz
yaşantısıyla birlikte hissettiği umut ona bir canlılık, sevinç ve
kalbine de bir güven duygusu verir. Duydukları Allah korkusu
da onların her zaman daha iyiye ve daha güzele doğru gitmele-
rini ve hep pozitif olmalarını sağlar. Çünkü Müslümanın korku-
su Allah’ın rızasını kaybetme korkusudur yani sevgiye dayalı bir
korkudur. Oysa pasifistlerin korkusu salt belaya, kayba ve fela-
kete uğrama korkusudur. Onlara için için acı ve ızdırap veren,
onları yiyip bitiren ve huzursuz eden bir duygudur.
Pasifist insanlar sözkonusu tedirginliklerini suni krizler ve
kargaşa ortamları oluşturarak müminlere de yansıtmak isterler.