Page 544 - Yaratılış Atlası 2. Cilt

EVR‹MC‹LER‹N AÇIKLAYAMADI⁄I OBEL‹SKLER

Geçmiş medeniyetlerden günümüze kalan şaşırtıcı izlerden biri de obelisklerdir. Ortalama 20 metre
uzunluğunda, tonlarca ağırlıkta olan bu dikili taşların, ocaklardan çıkarılmaları, taşınmaları, üzerleri-

nin işlenmesi ve bulundukları yerlere yerleştirilmeleri için ileri bir teknolojinin kullanılmış olması ge-
reklidir. Bilinen en büyük obelisklerden biri, MÖ 1400'lü yıllarda Karnak (Mısır)'a dikilmiş olandır.
29.5 metre yükseliğinde, 1.62 metre genişliğinde ve 325 ton ağırlığındadır. Bu irilikte ve ağırlıktaki ta-
şın, tek blok halinde, ocaktan çıkarılması da bulunduğu yere taşınmasını da ustalık, teknik bilgi ve alt
yapı gerektirir. Bunun için bakır ve bronz gibi kolay eğilip bükülen, çabuk kırılan aletlerin kullanıla-
mayacağı, demir ve çelikten yapılmış aletlerin kullanılması gerektiği açıktır. Bu da evrimcilerin, söz
konusu dönemde henüz demirin kullanılmadığı, pek çok metalin bilinmediği iddiasını yalanlamakta-

dır.

Resimde obeliskin tepe noktas›nda bulundu¤u varsa-
y›lan k›s›m, bu dikili tafllar›n paratoner olarak kulla-
n›lm›fl olabilece¤ine iflaret etmektedir.

Yandaki resimde Asuvan yak›nlar›ndaki granit oca¤›nda bitirile-
meden kalm›fl olan obelisk görülmektedir. Di¤erlerinin iki kat›
olan bu obelisk, 41.75 metre uzunlu¤unda ve yaklafl›k 1168
tondur. Böylesine dev bir yap›n›n, ocaktan ç›kar›l›p tafl›nmas›
için geliflmifl teknoloji kullan›lmas› gereklidir.

542 Yarat›l›fl Atlas› Cilt 2