Page 103 - Kuran'dan Genel Bilgiler
P. 103
kalkmadan, ben onu sana getirebilirim, ben gerçekten buna karfl› kesin
olarak güvenilir bir güce sahibim." dedi. Kendi yan›nda kitaptan ilmi
olan biri dedi ki: "Ben, (gözünü aç›p kapamadan) onu sana getirebili-
rim." Derken (Süleyman) onu kendi yan›nda durur vaziyette görünce
dedi ki: "Bu Rabbimin fazl›ndand›r, O'na flükredecek miyim, yoksa nan-
körlük edecek miyim diye beni denemekte oldu¤u için (bu ola¤anüstü
olay gerçekleflti). Kim flükrederse, art›k o kendisi için flükretmifltir, kim
nankörlük ederse, gerçekten benim Rabbim Gani (hiçbir fleye ve kim-
seye ihtiyac› olmayan)d›r, Kerim oland›r. Dedi ki: "Onun taht›n› de¤iflik-
li¤e u¤rat›n, bir bakal›m do¤ru olan› bulabilecek mi, yoksa bulmayanlar-
dan m› olacak? (Neml Suresi, 38-41)
Hz. Süleyman ‹le Sebe Melikesi'nin Karfl›laflmas›
Böylece (Belk›s) geldi¤i zaman ona: "Senin taht›n böyle mi?" denildi.
Dedi ki: "T›pk› kendisi. Bize ondan önce ilim verilmiflti ve biz Müslüman
olmufltuk." Allah'tan baflka tapmakta oldu¤u fleyler onu (Müslüman ol-
maktan) al›koymufltu. Gerçekte o, inkâr eden bir kavimdendi. Ona:
"Köflke gir" denildi. Onu görünce derin bir su sand› ve (ete¤ini çekerek)
ayaklar›n› açt›. (Süleyman:) Dedi ki: "Gerçekte bu, saydam camdan ol-
ma düzeltilmifl bir köflk-zemindir." Dedi ki: "Rabbim, gerçekten ben ken-
dime zulmettim; (art›k) ben Süleyman'la birlikte alemlerin Rabbi olan
Allah'a teslim oldum." (Neml Suresi, 42-44)
Hz. Süleyman'›n ‹mtihan Edilmesi
Hani ona akflama yak›n, bir aya¤›n› t›rna¤› üstüne diken, öbür üç aya-
¤›yla topra¤› kaz›yan, ya¤›z atlar sunulmufltu. O da demiflti ki: "Gerçek-
ten ben, mal (veya at) sevgisini Rabbimi zikretmekten dolay› tercih et-
tim." Sonunda bu atlar (kofltular ve toz) perdesinin arkas›na sakland›-
lar. "Onlar› bana geri getirin" (dedi). Sonra (onlar›n) bacaklar›n› ve bo-
yunlar›n› okflamaya bafllad›. Andolsun, biz Süleyman'› imtihan ettik,
taht›n›n üstünde bir ceset b›rakt›k. Sonra (eski durumuna) döndü. "Rab-
bim, beni ba¤›flla ve benden sonra hiç kimseye nasib olmayan bir mül-
kü bana arma¤an et. fiüphesiz sen, karfl›l›ks›z arma¤an edensin." Böy-
lece rüzgar› onun buyru¤u alt›na verdik. Onun emriyle diledi¤i yöne yu-
muflakça eserdi. fieytanlar› da; her bina ustas›n› ve dalg›ç olan›. Ve
(kötülük yapmamalar› için) sa¤lam kementlerle birbirine ba¤lanm›fl di-
¤erlerini. "‹flte bu, bizim vergimizdir. (Ey Süleyman) Art›k sen de hesa-
103